ଯେତେବେଳେ ମୃତ୍ୟୁ ଆଖି ଆଗରେ ଥାଏ, ସେତେବେଳେ ବୋଧହୁଏ କିଛି ଦେଖାଯାଏ ନାହିଁ । ଆଖିରେ ଗୋଟିଏ ଚିତ୍ର ମନରେ ଗୋଟିଏ ଇଚ୍ଛା, କେମିତି ଜୀବନ ବଞ୍ଚିବ । ନିଶ୍ୱାସ ରହି ରହି ଆସୁଥିବ, ଆଖି ବୁଜି ବୁଜି ଯାଉଥିବ, କିନ୍ତୁ ବଞ୍ଚିବାର ଇଚ୍ଛା ପୁଣି ନିଜକୁ ଜାଗ୍ରତ କରିଦିଏ । ଏମିତି କିଛି ପରିକଳ୍ପନା ତୁର୍କୀରେ ମାଟି ଓ କୋଠା ତଳେ ଫସିଥିବା ଲୋକଙ୍କର ଆଖି ଆଗରେ ଥିବ । କିଏ ଖୋଜୁଥିବ, ଏହି ଘନ ଅନ୍ଧାକାର ଭିତରେ ଆଶାର ଆଲୁଅ ହୋଇ କିଏ ଠିଆ ହେବ । ଉଦ୍ଧାର ପାଇଁ କିଏ ହାତ ଦେଖାଇବ । ସେହି ବଞ୍ଚିବାର ଇଚ୍ଛା ହିଁ ଆଜି ଅଦନାନ୍ ମୁହାମ୍ମେତଙ୍କୁ ନୂଆ ଜୀବନ ଦେଇଛି । ଉଦ୍ଧାର ହେବା ପରେ ମୁହଁରେ ତାଙ୍କର ସ୍ମିତ ହସ । ଖୁସି ହେବେନି ବା କିପରି, ଦୀର୍ଘ ୯୪ ଘଣ୍ଟାର ସଂଘର୍ଷ ପରେ ଯେ, ନୂଆ ଜୀବନ ପାଇଛନ୍ତି । କିନ୍ତୁ ଏତେ ସହଜ ନଥିଲା ତାଙ୍କର ସଂଘର୍ଷ ।
ଭୋକ ଶୋଷରେ ଆଉଟୁପାଉଟୁ ହେଉଥିଲେ । ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କର ସାଥୀ ପାଲଟିଥିଲା ଗୋଟିଏ କୁକୁର । ବୋଧହୁଏ ସେହି ଅକୁହା ପ୍ରାଣୀଟିଏ ପାଖରେ ଥିବାରୁ ବଞ୍ଚିବାର ଇଚ୍ଛା ଆହୁରି ଜାଗ୍ରତ ହୋଇଥିବ । ସେଥିପାଇଁ ମାଟି ତଳେ ଫସିଥିବା ଅଦନାନ୍ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ ଚିତ୍କାର ପରେ ଚିତ୍କାର କରିଚାଲିଥିଲେ । କିନ୍ତୁ ସାହାଯ୍ୟ ପାଇଁ ପାଖରେ କେହି ପହଞ୍ଚୁୁନଥିଲେ । ସମୟ ଗଡିିବା ସହ ମାଟି ତଳେ ଫସି ରହିଥିବା ଅଦନାନଙ୍କୁ ବି ପାଣିର ଆବଶ୍ୟକତା ପଡିଥିଲା । କିନ୍ତୁ ମାଟି ତଳେ ପାଣି ବା ଆସିବ କେଉଁଠୁ? ଶେଷରେ ସେ ବାଧ୍ୟ ହୋଇ ନିଜ ପରିଶ୍ରା ପିଇ ଜୀବନ ବଞ୍ଚାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରିଥିଲେ ।
ଯେତେ କଷ୍ଟ ହେଲେ ବି ସେ କେବେ ହାର ମାନିବାକୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ନଥିଲେ । ଶେଷରେ ଦୀର୍ଘ ୯୪ଘଣ୍ଟା ପରେ ଅଦନାନଙ୍କ ପାଖରେ ପହଞ୍ଚିଥିଲେ ଉଦ୍ଧାରକାରୀ ଟିମ୍ । ଯେତେବେଳେ ତାଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାରକାରୀ ଟିମ ଉଦ୍ଧାର କରିଥିଲେ । ସେତେବେଳେ ସେ ତାଙ୍କୁ ବଞ୍ଚିବାର ରାହା ଦେଇଥିବା ସେହି କୁକୁରଟିକୁ ମଧ୍ୟ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ପାଇଁ କହିଥିଲେ । ତା ପରେ କୁକୁରଟିକୁ ବିଲ୍ଡିଂ ଭଗ୍ନାଂଶ ମଧ୍ୟରୁ ଉଦ୍ଧାର କରିଥିଲା ଟିମ୍ ।
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.