‘ଶିକ୍ଷା, ବ୍ୟକ୍ତି ଓ ସମାଜର ସର୍ବତୋନ୍ମୁମୁଖୀ ବିକାଶର ସଶକ୍ତ ପ୍ରକ୍ରିୟା ଅଟେ । ଜଣେ ବୁଦ୍ଧିମାନ ବ୍ୟକ୍ତିଙ୍କୁ ହିଁ ଶିକ୍ଷକ କରାଯିବା ଉଚିତ । ଭଲ ଭାବରେ ଶିକ୍ଷାଦାନ କରିବା ପରେ ଜଣେ ଶିକ୍ଷକ ସନ୍ତୁଷ୍ଟ ହୋଇଯିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ନିଜର ଛାତ୍ରମାନଙ୍କ ଠାରୁ ସେ ସ୍ନେହ ଓ ଆଦରକୁ ପାଇବା ପାଇଁ ଚେଷ୍ଟା କରିବା ଉଚିତ । ଶିକ୍ଷକ ହୋଇଗଲେ ଯେ ସମ୍ମାନ ମିଳିବ ତାହା ନୁହେଁ, ସମ୍ମାନକୁ ଅର୍ଜନ କରିବାକୁ ପଡ଼େ ।’ ଡକ୍ଟର ସର୍ବପଲ୍ଲୀ ରାଧାକ୍ରିଷ୍ଣନ୍ଙ୍କ ଭାଷାରେ ଏହା ଥିଲା ଶିକ୍ଷା ଓ ଶିକ୍ଷକର ପରିଭାଷା ।
ତାମିଲନାଡୁର ତିରୁତ୍ତନିରେ ୧୮୮୮ର ଆଜିର ଦିନରେ ସେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ । ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରାପ୍ତ କରିଥିଲେ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ ମିଶନାରୀ ସ୍କୁଲରୁ । ଏହାପରେ ମାଡ୍ରାସ୍ ଖ୍ରୀଷ୍ଟିଆନ କଲେଜରୁ ବିଏ ଓ ଏମ୍ଏ ଡିଗ୍ରୀ ପ୍ରାପ୍ତ କଲେ । ମାଡ୍ରାସ୍ ପ୍ରେସିଡେନ୍ସି କଲେଜରେ ଜଣେ ସହାୟକ ଲେକ୍ଚର ଭାବରେ ଡକ୍ଟର ରାଧାକ୍ରିଷ୍ଣନ ଚାକିରି ଜୀବନ ଆରମ୍ଭ କରିଥିଲେ ଓ ପରେ ତାଙ୍କୁ ମୈଶୂର ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଦର୍ଶନଶାସ୍ତ୍ରର ପ୍ରଫେସର ହେବାର ସୌଭାଗ୍ୟ ମିଲିଥିଲା । ଉପନିଷଦ, ବ୍ରହ୍ମସୂତ୍ର, ଭଗବଦ୍ଗୀତା, ଶଙ୍କର, ମାଧବ, ରାମାନୁଜନଙ୍କ ବ୍ୟାଖ୍ୟା, ବୌଦ୍ଧ ଓ ଜୈନ ଦର୍ଶନ ଉପରେ ତାଙ୍କର ଥିଲା ଅଗାଧ ପାଣ୍ଡିତ୍ୟ । ପରବର୍ତ୍ତୀ ଜୀବନରେ ପ୍ଲାଟୋ, କାଣ୍ଟ୍, ବ୍ରାଡ୍ଲେ, ପ୍ଲାଟିନସ୍, ବର୍ଗସନ୍, ମାର୍କସିଜ୍ମ ଓ ଅସ୍ତିତ୍ୱବାଦର ଦାର୍ଶନିକ ବ୍ୟାଖ୍ୟାକୁ ପଢ଼ିଥିଲେ ଡକ୍ଟର ରାଧାକ୍ରିଷ୍ଣନ୍ । ଜଣେ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଲେଖକ ଭାବରେ ତାଙ୍କର ସୁନାମ ରହିଛି । ଦ ଫିଲୋସଫି ଅଫ୍ ରବିନ୍ଦ୍ରନାଥ ଟାଗୋର, ଦ କ୍ୱେଷ୍ଟ, ଦ ରେନ୍ ଅଫ୍ ରେଲିଜିଅନ୍ ଇନ୍ କଣ୍ଟେପୋରାରୀ ଫିଲୋସୋଫି ଆଦି ଅନେକ ଖ୍ୟାତିପ୍ରାପ୍ତ ଜର୍ଣ୍ଣାଲ୍ ସେ ଲେଖିଛନ୍ତି । ତାଙ୍କର ପ୍ରସିଦ୍ଧ ଲେଖନୀ ସବୁ କଲିକତା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟର ଭାଇସ୍ ଚାନ୍ସେଲର୍ ଆଶୁତୋଷ ମୁଖାର୍ଜୀଙ୍କ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ ଓ ଧ୍ୟାନ ଆକୃଷ୍ଟ କରିବା ପରେ ୧୯୨୧ରେ କଲିକତା ବିଶ୍ୱବିଦ୍ୟାଳୟରେ ଦର୍ଶନଶାସ୍ତ୍ରର ଜର୍ଜ ଭି ପ୍ରଫେସର ପାଇଁ ତାଙ୍କୁ ନାମିତ କରାଯାଇଥିଲା । ଏହାପରେ ସେ ‘ଭାରତୀୟ ଦର୍ଶନଶାସ୍ତ୍ର’ ନାମକ ଅନ୍ୟ ଏକ ପୁସ୍ତକ ଲେଖିଥିଲେ । ତାଙ୍କର ମହାନ କାର୍ଯ୍ୟଗୁଡ଼ିକୁ ଶ୍ରଦ୍ଧାଞ୍ଜଳି ଓ ସମ୍ମାନ ପ୍ରଦର୍ଶନ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରତି ବର୍ଷ ତାଙ୍କର ଜନ୍ମଦିବସକୁୁ ଶିକ୍ଷକ ଦିବସ ବା ଗୁରୁ ଦିବସ ଭାବରେ ପାଳନ କରାଯାଏ । ତାଙ୍କର ବିଦ୍ୱାନତା କାରଣରୁ ସେ ସ୍ୱାଧୀନ ଭାରତର ପ୍ରଥମ ଉପରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଓ ପରେ ଦ୍ୱିତୀୟ ରାଷ୍ଟ୍ରପତି ଭାବରେ ଚୟନିତ ହୋଇଥିଲେ । ବ୍ୟାପକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣ, ନିୟମ ଓ ସିଦ୍ଧାନଗୁଡ଼ିକୁ ମାନୁଥିବା ଏହି ମହାନପୁରୁଷଙ୍କର ୧୭ ଏପ୍ରିଲ୍, ୧୯୭୫ରେ ନିଧନ ହୋଇଯାଇଥିଲା ।
Comments are closed, but trackbacks and pingbacks are open.