ମକା ଚାଷ

ଆଜିକାଲି ମକାଚାଷର ଲୋକପ୍ରିୟତା ବଢ଼ିବାରେ ଲାଗିଛି । ମକାକୁ ବିଭିନ୍ନ ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟରେ ଚାଷ କରାଯାଇଥାଏ । ଏଥିରୁ ମଣିଷ ଖାଦ୍ୟ, ଗୋଖାଦ୍ୟ, କୁକୁଡ଼ା ଖାଦ୍ୟ, ମାଛହ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ ହୋଇଥାଏ । ଶିଳ୍ପ କାରଖଶନାରେ ମକାର ବ୍ୟବହାର ବଢ଼ିଗଲାଣି । ମକାକୁ ମଧ୍ୟ ପରିବା ରୂପେ ବ୍ୟବହାର କରାଗଲାଣି । ଆମ ରାଜ୍ୟରେ ପ୍ରାୟ ୨ ଲକ୍ଷ ୨୮ ହଜାର ହେକ୍ଟର ଜମିରେ ମକା ଚାଷ ହୋଇଥାଏ । ବହୁ ପୁରାକାଳରୁ ମକା ଚାଷ ହୋଇଆସୁଛି । ମକାର ଜନ୍ମ କେନ୍ଦ୍ରୀୟ ଆମେରିକା ବା ମେକ୍‌ସିକୋ ବୋଲି ଅନୁମାନ କରାଯାଏ । ସପ୍ତଦଶ ଶତାବ୍ଦୀରେ ପର୍ତ୍ତୁଗୀଜମାନଙ୍କ ଦ୍ୱାରା ଏହା ଭାରତରେ ପ୍ରବେଶ କରିଥିବା ଅନୁମାନ କରାଯାଏ । ଏହା ପୂର୍ବରୁ ମଧ୍ୟ ଭାରତକୁ ମକା ଆସିଛି ବୋଲି କେହି କେହି କହନ୍ତି ।
ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାରର ମକା ଚାଷ ହେଉଥିବା ଦେଖାଯାଏ । ସେସବୁ ହେଲା ଦନ୍ତୁର ମକା, କଠିନ ମକା, ମଧୁର ମକା, ଖାଇ ମକା, ନରମ ମକା, ମହମ ମକା ଓ ପରିବା ମକା । ମଧୁର ମକା କଞ୍ଚା ପୋଡ଼ି ଖାିବାକୁ ଭଲ ଲାଗେ । ଖଇ ମକାରୁ ଖଇ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାହୁଏ । ପରିବା ମକାରୁ ସାଲାଡ, ସୁପ, ତରକାରୀ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଥାଏ ।
ମକା ଦାନାରେ ଶତକଡ଼ା ୬୬-୭୦ ଭାଗ ଶ୍ୱେତସାର, ୮-୧୦ ଭାଗ ପୁଷ୍ଟିସାର, ୪-୫ ଭାଗ ସ୍ନେହସାର ଓ ୨ ଭାଗ ଶର୍କରା ରହିଥାଏ । ଏଥି ସହିତ ଯଥେଷ୍ଟ ପରିମାଣର ଖଣିଜଲବଣ ଓ ଭିଟାମିନ୍ ଥାଏ । ଆଜିକାଲି ଉନ୍ନତ ମାନର ପୁଷ୍ଟିସାର ଥିବା କେତେକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର କିସମର ମକା ବାହାର କରାଗଲାଣି ।
ସମୁଦ୍ର ପତ୍ତନଠାରୁ ଆରମ୍ଭ କରି ୩୦୦୦ ମିଟର ଉଚ୍ଚତା ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ସ୍ଥାନରେ ମକା ଚାଷ କରାଯାଇଥାଏ । ଏହି ଫସଲ ପାଇଁ ଯଥେଷ୍ଟ ସୂର୍ଯ୍ୟକିରଣ ଦରକାର । ଦୀର୍ଘଦିନ ଧରି ମେଘୁଆ ପାଗ ରହିଲେ ଗଛ ଭଲ ବଢ଼ିପାରେ ନାହିଁ । ବର୍ଷା, ଶୀତ ଓ ଖରାଦିନେ ମକା ଚାଷ କରାଯାଇପାରିବ । ଗଛରେ ଫୁଲ ଆସିଲାବେଳେ ବାୟୁମଣ୍ଡଳର ଉତ୍ତାପ ଅତ୍ୟଧିକ ହେଲେ ପରାଗ ସଙ୍ଗମରେ ବ୍ୟାଘାତ ଜନ୍ମିଥାଏ ।
ଉର୍ବର, ଦୋରସା ମାଟିରେ ମକା ଭଲ ହୁଏ । ମାଟିର ଅମ୍ଳ ପରିମାପକ ମୂଲ୍ୟ ୫.୫ରୁ ୭.୫ ମଧ୍ୟରେ ରହିବା ଭଲ । ବର୍ଷାଦିନେ ଜମି ନିଗିଡ଼ା ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ପାଣି ଜମି ରହିଲେ ଗଛ ଭଲ ବଢ଼ିପାରେ ନାହିଁ । ଶୀତ ଓ ଖରା ଦିନେ ଚାଷ କରୁଥିଲେ ମାଟିର ଜଳଧାରଣ ଶକ୍ତି ଅଧିକ ହୋଇଥିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏହା ହେଲେ ବେଶି ପାଣି ମଡ଼ାଇବାକୁ ପଡ଼ିବ ନାହିଁ । ବର୍ଷାଦିନେ ଜୁନ୍ ମାସରେ ବିହନ ବୁଣିଦେବା ଭଲ । ଶୀତଦିନିଆ ଫସଲକୁ ଅକ୍ଟୋବର ମାସ ମଧ୍ୟ ଭାଗରୁ ନଭେମ୍ବର ମାସ ମଧ୍ୟଭାଗ ଭିତରେ ବୁଣିବା ଉଚିତ । ଖରାଦିନେ ଚାଷ କରିବାକୁ ହେଲେ ଜାନୁଆରୀ ମାସରେ ବିହନ ବୁଣାଯାଇପାରେ ।
ମକାର ସାଧାରଣତଃ ଦୁଇ ପ୍ରକାରର କିସମ ମିଳେ । ସେସବୁ ହେଲା ସାଧାରଣଣ ବା କମ୍ପୋଜିଟ୍ କିସମ ଓ ହାଇବ୍ରିଡ୍ ବା ସଙ୍କର ଜାତୀୟ କିସମ । ସାଧାରଣ କିସମ ହିସାବରେ ନଭଜୋତ, ବିଜୟା କମ୍ପୋଜିଟ୍‌, କିରଣ, ପ୍ରଗତି, ପରଭାତ, ଆଜାଦ ଉତ୍ତମ, ପୁଷା କମ୍ପୋଜିଟ୍‌, ସୂର୍ଯ୍ୟ, ମେଘା, ଧୱଲ ଆଦି ଲୋକପ୍ରିୟ ହୋଇପାରିଚି । ଶକ୍ତି ୧ କିସମ ମକାରେ ଉନ୍ନତ ମାନର ପୁଷ୍ଟିସାର ରହିଛି । ମାଧୁରୀ ଓ ପ୍ରିୟା କିସମର ମକା କଞ୍ଚା ପୋଡ଼ି ଖାଇବା ପାଇଁ ଉପଯୁକ୍ତ । ଏହା ଖାଇବାକୁ ମିଠା ଏବଂ ନରମ ।
ସଙ୍କର ଜାତୀୟ କିସମମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଡେକାନ – ୧୦୩, ଗଙ୍ଗା – ୧୧, ଡେକାନ – ୧୦୫, ଡେକାନ-୧୦୭, ଡେକାନ-୧୦୯, କେଏଚ୍‌-୫୧୦, ଏକସ୍‌୩୩୪୨, ପ୍ରୋ-୩୧୧, ବାୟୋ-୯୬୮୧, ପିଏସି-୭୦୫, ସିଡ୍‌ଟେକ୍‌-୨୩୨୪, ଡେକାନ-୧୧୫, ବାୟୋ-୯୬୩୭, ପିଏସି-୭୩୮ ଆଦି ବେଶ୍ ଲୋକପ୍ରିୟ ହୋଇପାରିଛି । ଏକ ଏକର ଜମିରେ ବୁଣିବା ପାଇଁ ୬-୭ କିଲୋଗ୍ରାମ ବିହନ ଦରକାର । ବୁଣିବା ପୂର୍ବରୁ ପ୍ରତି କିଲୋଗ୍ରାମ ବିହନ ସହିତ ୩ ଗ୍ରାମ ଥିରାମ ବା ଦେଢ଼ଗ୍ରାମ ବାଭିଷ୍ଟିନ ଗୋଳାଇ ବିଶୋଧନ କରିଦେବା ଉଚିତ । ଏଥିଯୋଗୁଁ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ରୋଗ ଦାଉରୁ ଫସଲ ରକ୍ଷା ପାଇଥାଏ ।
ମାଟିରୁ ଗଭୀର ଭାବେ ଚାଷ କଲେ ଚେର ଭିତରକୁ ପଶିବା ସୁବିଧାଜନକ ହୋଇଥାଏ । ଉଇ ଲାଗିବାର ଆଶଙ୍କାଥିଲେ ଏକର ପ୍ରତି ୧୦ କି.ଗ୍ରା. କ୍ଲୋରୋପାଇରିଫସ ଗୁଣ୍ଡ ପ୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ବିହନ ବୁଣା ଯନ୍ତ୍ର ବା ଲଙ୍ଗଳ ସିଆର ପଛରେ ଧାଡ଼ିଧାଡ଼ି କରି ମକା ବୁଣା ଯାଇଥାଏ । ଧାଡ଼ିକୁ ଧାଡ଼ି ୬୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଓ ଗଛରୁ ଗଛ ୩୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଦୂରତାରେ ବିହନ ବୁଣାଯାଏ । ଶୀତଦିନେ ଚାଷ କରୁଥିଲେ ଧାଡ଼ିକୁ ଧାଡ଼ି ୬୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଓ ଗଛକୁ ଗଛ ୨୫ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଦୂରତାରେ ବିହନ ବୁଣାଯାଇପାରିବ ।
ପ୍ରଥମେ ୬୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ବା ଦୁଇ ଫୁଟ ବ୍ୟବଧାନରେ ଲଙ୍ଗଳ ସିଆର କରିବାକୁ ହୁଏ । ଲଙ୍ଗଳ ସିଆର ଅଧିକ ଗଭୀର ହେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ଏହାହେଲେ ମଞ୍ଜି ବେଶି ତଳକୁ ଚାଲିିଯିବ ଓ ଗଛ ହେବାରେ ବିଳମ୍ବ ଘଟିବ । ଏହା ପରେ ସିଆରରେ ଆବଶ୍ୟକୀୟ ରାସାୟନିକ ସାର ପ୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ସାର ଉପରେ ଜୈବିକ ଖତ ଦେବାକୁ ହେବ । ଏହା ଉପରେ ୨୫-୩୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ବ୍ୟବଧାନରେ ମଞ୍ଜି ପକାଇବାକୁ ହେବ । ମଞ୍ଜିଗୁଡ଼ିକୁ ମଇ ଦେଇ ବା ଗୋଡ଼ ସାହାଯ୍ୟରେ ଘୋଡ଼ାଇ ଦେବାକୁ ହେବ । ମଞ୍ଜିବୁଣା ଯନ୍ତ୍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ମଧ୍ୟ ମକା ବୁଣାଯାଇପାରିବ । ମକା ସହିତ ହରଡ଼, ଚିନାବାଦାମ, ଝୁଡ଼ଙ୍ଗ ଆଦି ଅନ୍ତଃ ଫସଲ ହିସାବରେ ଚାଷ କରାଯ।।ଇପାରିବ ।
ଏକ କ୍ୱିଣ୍ଟାଲ ମକା ଅମଳ ହେବା ପାଇଁ ମାଟିରୁ ପ୍ରାୟ ୨.୬୩ କି.ଗ୍ରା. ଯବକ୍ଷାର, ୧.୩୯ କି.ଗ୍ରା. ଫସଫରସ୍ ଓ ୩.୫୮ କି.ଗ୍ରା. ପଟାସ ସାର ଫସଲକୁ ଆସିଥାଏ । ତେଣୁ ଏହି ଫସଲର ଖାଦ୍ୟସାର ପ୍ରୟୋଗରେ ଅବହେଳା କରିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ମଞ୍ଜି ବୁଣିବା ବେଳେ ଏକର ପ୍ରତି ୨୫-୩୦ କ୍ୱିଣ୍ଟାଲ ସଢ଼ା ଗୋବର ଖତ, କମ୍ପୋଷ୍ଟ ବା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ଖତ ପ୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ହେବ । ଏଥି ସହିତ ସାଧାରଣ କିସମ ପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ୮ କି.ଗ୍ରା. ଯବକ୍ଷାର, ୧୬ କି.ଗ୍ରା. ଫସଫରସ୍ ସ ୧୬ କି.ଗ୍ରା. ପଟାସ ସାର ପ୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଏହି ସାର ପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ୧୭ କିଲୋଗ୍ରାମ
ୟୁରିଆଳ, ୧୦୦ କି.ଗ୍ରା. ସିଙ୍ଗଲ ସୁପର ଫସଫେଟ୍ ଓ ୨୭ କି.ଗ୍ରା. ମ୍ୟୁରେଟ୍ ଅଫ୍ ପଟାସ ପ୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଏହା ବଦଳରେ ଏକର ପ୍ରତି ୬୨ କି.ଗ୍ରା. ଏନ୍‌ପିକେ (୧୦-୨୬-୨୬) ଓ ୪ କି.ଗ୍ରା. ୟୁରିଆ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ହେବ । ଏହା ବଦଳରେ ଏକର ପିଛା ୨୯ କି.ଗ୍ରା. ଗ୍ରୋମୋର (୨୮-୨୮-୦), ୫୦ କି.ଗ୍ରା. ସିଙ୍ଗଲ ସୁପର ଫସଫେଟ୍ ଓ ୨୭ କି.ଗ୍ରା. ମ୍ୟୁରେଟ୍ ଅଫ୍ ପଟାସ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇପାରିବ । ଏହା ବଦଳରେ ୪୬ କି.ଗ୍ରା. ଗ୍ରୋମୋର (୧୪-୩୫-୧୪), ୪ କି.ଗ୍ରା. ୟୁରିଆ ଓ ୧୬ କି.ଗ୍ରା. ମ୍ୟୁରେଟ୍ ଅଫ୍ ପଟାସ ବ୍ୟବହାର କରିବାକୁ ହେବ । ଏହା ବଦଳରେ ମିଳୁଥିବା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସାର ମଧ୍ୟ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇପାରେ ।
ଗଛ ହେବାର ତିନି ସପ୍ତାହ ପରେ ଏକର ପ୍ରତି ୧୬ କି.ଗ୍ରା. ଯବକ୍ଷାର ସାର ଦେବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଏଥିପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ୩୫ କି.ଗ୍ରା. ୟୁରିଆ ଆବଶ୍ୟକ ହେବ । ଗଛରେ ଅର୍ଣ୍ଡିରା ଫୁଲ ବା ଚଅଁର ଆସିଲେ ଏକର ପ୍ରତି ୮ କି.ଗ୍ରା. ଯବକ୍ଷାର ସାର ଦରକାର ହୋଇଥାଏ । ଏହି ସାର ପାଇବା ପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ୧୭ କି.ଗ୍ରା. ୟୁରିଆ ଆବଶ୍ୟକ ପଡ଼ିବ ।
ସଙ୍କର ଜାତୀୟ କିସମ ଚାଷ କରୁଥିଲେ ଏହାର ଦେଢ଼ଗୁଣ ପରିମାଣର ସାର ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇ ପାରିବ । ସାର ପ୍ରୟୋଗ ବେଳେ ଏହା ଗଛ ବା ମଞ୍ଜି ସଂସ୍ପର୍ଶରେ ଆସିବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ବେଳେବେଳେ ଏହି ଫସଲରେ ଦସ୍ତା ଅଭାବ ଦେଖାଯାଏ । ଏଥିରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ୬-୮ କି.ଗ୍ରା. ଜିଙ୍କ ସଲଫେଟ୍‌କୁ ମୂଳସାର ସହିତ ମିଶାଇ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇପାରିବ । କିଆରିରେ ବୋରନ ସ୍ପ୍ରେ କଲେ ଅଧିକ ଅମଳ ମିଳେ ।
ଅନାବନା ଘାସ ଯୋଗୁଁ ମକା ଅମଳ ବହୁ ପରିମାଣରେ କମି ଯାଇଥାଏ । ଠିକ୍ ସମୟରେ ଘାସ ଦମନ କରିପାରିଲେ ଭଲ ଅମଳ ମିଳେ । ଗଛ ହେବାର ୩ ସପ୍ତାହ ପରେ ମାଟିକୁ ଖୁସାଇ ଦେଲେ ଘାସ ମରିଯାଇଥାଏ । ଏହା ପରେ ସାର ପ୍ରୟୋଗ କରି ଗଛ ମୂଳକୁ ହୁଡ଼ା ଟେକାଯାଏ । ଧାଡ଼ି ଧାଡ଼ି କରି ହୁଡ଼ା ଟେକିବା ଭଲ । ଏହାଦ୍ୱାରା ବର୍ଷାଦିନେ ଅଧିକ ଜଳ ନିଗିଡ଼ି ଯାଏ । ଶୀତ ଓ ଖଣାଦିନେ ପାଣି ମଡ଼ାିବା ସୁବିଧାଜନକ ହୋଇଯାଲଏ । ରାସାୟନିକ ଉପାୟରେ ମଧ୍ୟ ଘାସ ଦମନ କରାଯାଇପାରିବ । ଏଥିପାଇଁ ବିହନ ବୁଣିବା ପରଦିନ ଏକର ପ୍ରତି ୮୦୦-୧୦୦୦ ଗ୍ରାମ ଆଟ୍ରାଟାଫ ବା ୧୦୦୦ ମିଲିଲିଟର ଷ୍ଟମ୍ପ ବା ୮୦୦ ମିଲିଲିଟର ଡୁଆଲ ବା ଲାସୋ ଔଷଧକୁ ୪୦୦ ଲିଟର ପାଣି ସହ ମିଶାଇ ମାଟିରେ ସ୍ପ୍ରେ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଏହି ଔଷଧକୁ ମଧ୍ୟ ବାଲି ସହ ଗୋଳାଇ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇପାରେ । ଘାସମରା ଔଷଧ ବ୍ୟବହାର ସମୟରେ ମାଟିରେ ବତର ଥିବା ଦରକାର ।
ଶୀତ ଓ ଖରାଦିନେ ମକା ଚାଷ କରୁଥିଲେ ପାଣି ମଡ଼ାଇବା ଦରକାର । ବିହନ ବୁଣିବାର ୭-୮ ଦିନ ପରେ ଉପର ମାଟି ଶୁଖିଯାଏ । ଫଳରେ ଭଲ ଗଛ ବାହାରେ ନାହିଁ । ଏହି ସମୟରେ ହାଲୁକା ଭାବେ ପାଣି ମଡ଼ାଇବା ଦରକାର । ମାଟିର ଆବଶ୍ୟକତାକୁ ଚାହିଁ ପାଣି ମଡ଼ାଇବା ଉଚିତ । ବିଶେଷ କରି ହୁଡ଼ା ଟେକିବା ପରେ, ଫୁଲ ଆସିଲା ବେଳେ, ଦାନା ପୂରଣ ହେବା ବେଳେ ପାଣି ଅଭାବ ହେବା ଉଚିତ ନୁହେଁ । ମକା ଚାଷ ପାଇଁ ମୋଟରେ ୫୦-୬୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଜଳସେଚନ ଆବଶ୍ୟକ । ଏହି ଫସଲରେ ପ୍ରାୟ ୬-୮ ଥର ପାଣି ମଡ଼ାିବା ଆବଶ୍ୟକ ହୋଇଥାଏ । ବର୍ଷାଦିନେ ଜଳ ନିଷ୍କାସନର ବ୍ୟବସ୍ଥା କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । କାରଣ ଗଛମୂଳେ ପାଣି ଜମି ରହିଲେ ଏହା ଭଲ ବଢ଼ିପାରେ ନାହିଁ ।
ମକା ଫସଲରେ କାଣ୍ଡବିନ୍ଧା ପୋକ ଲାଗିଥାନ୍ତି । ଏହି ପୋକ ପତ୍ରକୁ ଖାଇ କଣା କରିଦିଅନ୍ତି । ଏଥିଷଯାଗୁଁ ବେଳେବେଳେ ମଞ୍ଜ ପତ୍ର ମରିଯାଏ । ଏହି ପୋକ ଦମନ ପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ୪୦୦ ମିଲିଲିଟର କୁଇନାଲଫସକୁ ୨୦୦ ଲିଟର ପାଣି ସହ ମିଶାଇ ସ୍ପ୍ରେ କରିବାକୁ ହେବ । ଜଉ ପୋକ ଲାଗିଲେ ଗଛ ରୁଗ୍‌ଣ ହୋଇଯାଏ । ଏହାକୁ ଦମନ କରିବାପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ୪୦୦ ମିଲିଲିଟର ମିଥାଇଲ ଡିମେଟନ ବା ଡାଇମିଥଏଟ୍‌କୁ ୨୦୦ ଲିଟର ପାଣି ସହ ମିଶାଇ ସ୍ପ୍ରେ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ
ମକା ଫସଲରେ ପତ୍ରଦାଗ ରୋଗ ଓ ସାପକାତିଆ ରୋଗ ଦେଖାଯାଏ । ଫଳରେ ଅମଳ କମିଯାଏ । ଏହି ରୋଗ ଦମନ କରିବା ପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ୭୦ ଗ୍ରାମ ଇଣ୍ଡୋଫିଲ ଏମ୍‌-୪୫ ଔଷଧକୁ ୨୦୦ ଲିଟର ପାଣି ସହ ମିଶାଇ ସ୍ପ୍ରେ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।
ଗଛରେ ମକା ଶୁଖିଗଲେ ଏହାକୁ ଅମଳ କରାଯାଏ । ଏହାର ଉପର ଚୋପା ଛଡ଼ାଇ ଶୁଖାଇ ଦେବାକୁ ପଡ଼େ । ପରେ ବାଡ଼ିରେ ବାଡ଼େଇ ବା ଯନ୍ତ୍ର ସାହାଯ୍ୟରେ ମଞ୍ଜିକୁ ଅଲଗା କରାଯାଏ । ଏକ ଏକରରୁ ପ୍ରାୟ ୧୬-୨୫ କ୍ୱିଣ୍ଟାଲ ମକାଦାନା ମିଳିପାରିବ ।
କଞ୍ଚା ପୋଡ଼ି ଖାଇବାକୁ ହେଲେ ମକାର ଉପର ଚୋପା ସବୁଜ ଥିବାବେଳେ ଭାଙ୍ଗିବା ଉଚିତ । ଭିତର ମଞ୍ଜି ନରମ ଥିଲେ ଖାଇବାକୁ ଭଲ ଲାଗେ । ଏକ ଏକର ଜମିରୁ ପ୍ରାୟ ୨୨-୨୫ ହଜାର ମକା ମିଳିଥାଏ ।
ପରିବା ମକା
ଏହାକୁ ଇଂରାଜୀରେ ବେବି କର୍ଣ୍ଣ କୁହାଯାଏ । ମକାର ଚୁଟି ବା ଦାଢ଼ି ବାହାରିବା ମାତ୍ରେ ଏହାକୁ ଭାଙ୍ଗି ଦିଆଯାଏ । ମକାର ଉପର ଚୋପା ଚଢ଼ାଇଦେଲେ ଯେଉଁ କ୍ଷୁଦ୍ର ମକାଟି ବାହାରେ ତାକୁ ପରିବା ମକା କହନ୍ତି । ଏହାକୁ ସାଲାଡ, ସୁପ, ତରକାରୀ କରି ଖିଆଯାଏ । ଆଜିକାଲି ଏହା ଅଧିକ ମୂଲ୍ୟରେ ବିକ୍ରି କରାଯାଉଛି । ସହରମାନଙ୍କରେ ଏହାକୁ କିଲୋ ପ୍ରତି ୨୦୦-୩୦୦ ଟଙ୍କା ଦରରେ ବିକ୍ରି କରାଯାଉଛି ।
ପରିବା ମକା ଚାଷ ପାଇଁ କେତେକ ସ୍ୱତନ୍ତ୍ର କିସମ ବାହାର କରାଯାଇଛି । ସେସବୁ ହେଲା ଭିଏଲ୍‌-୪୨, ହିମ-୧୨୯, ଭିଏଲ୍‌-୧୬ ଇତ୍ୟାଦି । ଧାଡ଼ିକୁ ଧାଡ଼ି ୪୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଓ ଗଛକୁ ଗଛ ୨୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଦୂରତାରେ ଗଛ ଲଗାଇବାକୁ ହୁଏ । ବିହନ ବୁଣିବା ବେଳେ ଏକର ପ୍ରତି ୨୪ କି.ଗ୍ରା. ଯବକ୍ଷାର, ୨୪ କି.ଗ୍ରା. ଫସଫରସ ଓ ୨୪ କି.ଗ୍ରା. ପଟାସ ପ୍ର୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଏହି ସାର ପାଇବା ପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ୫୨ କିଲୋଗ୍ରାମ ୟୁରିଆ, ୧୫୦ କି.ଗ୍ରା. ସିଙ୍ଗଲ ସୁପର ଫସଫେଟ୍ ଓ ୪୦ କି.ଗ୍ରା. ମ୍ୟୁରେଟ୍ ଅଫ୍ ପଟାସ ପ୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଏହା ବଦଳରେ ଏକର ପ୍ରତି ୯୩ କି.ଗ୍ରା. ଏନ୍‌.ପି.କେ (୧୦-୨୬-୨୬) ଓ ୩୨ କି.ଗ୍ରା. ୟୁରିଆ ବ୍ୟବହାହର କରିବାକୁ ହେବ । ଏହାବଦଳରେ ଏକର ପ୍ରତି ୫୨ କି.ଗ୍ରା. ଡିଏପି, ୪୦ କି.ଗ୍ରା. ମ୍ୟୁରେଟ୍ ଅଫ୍ ପଟାସ ଓ ୩୨ କି.ଗ୍ରା. ୟୁରିଆ ଦରକାର ପଡ଼ିବ । ଏହା ବଦଳରେ ବଜାରରେ ମିଳୁଥିବା ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ସାର ମଧ୍ୟ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇପାରେ । ଗଛ ହେବାର ୩ ସପ୍ତାହ ପରେ୨୪ କି.ଗ୍ରା. ଯବକ୍ଷାର ବା ୫୨ କି.ଗ୍ରା. ୟୁରିଆ ପ୍ରୟୋଗ କରି ହୁଡ଼ା ଟେକିଦେବାକୁ ହେବ । ଅଣ୍ଡିରା ଫଉଲ ଗୁଡ଼ିକ ଭାଙ୍ଗିଦେଲେ ଅଧିକ ଅମଳ ମଳିଥାଏ ।
ମକା ଉପରେ ଚୁଟି ବା ଦାଢ଼ି ବାହାରିବା ମାତ୍ରେ ଏହାକୁ ଅମଳ କରାଯାଏ । ଅମଳରେ ବିଳମ୍ବ ହେଲେ ଏହାର ଗୁଣାତ୍ମକ ମାନ ହ୍ରାସ ପାଇଥାଏ । ପରିବା ମକା ଅମଳ ପରେ ଗଛ ସବୁଜ ଥାଏ । ଏହାକୁ ଉନ୍ନତ ଗୋଖାଦ୍ୟ ଭାବେ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇପାରିବ । ଭଲ ଭାବେ ଚାଷ କଲେ ଏକ ଏକର ଜମିରୁ ପ୍ରାୟ ୫ କ୍ୱିଣ୍ଟାଲ ପରିବା ମକା ମିଳିପାରିବ ।