କ୍ର.ସଂ. ଓମସ୍ୟା କାରଣ ନିରାକରଣ
୧. ପୋଖରୀ ପାଣି ଖୁ୍ôବ୍ଥିଲେ ପୋଖରୀର ଉର୍ବରତା କମ୍ ପ୍ରାକୃତିକ ଖାଦ୍ୟ ଉତ୍ପାଦନ କ୍ଷମତା ପୋଖରୀରେ ଅମ୍ଳତ୍ୱ ଅଧିକ ପୋଖରୀ ପାଣି ମାଟି ପରୀକ୍ଷା
ନିୟମିତ ଖତ ସାର ପ୍ରୟୋଗ
ଚୂନ ପ୍ରୟୋଗ
୨. ପୋଖରୀ ପାଣି ଗୋଳିଆ ରହିଲେ ପୋଖରୀ ପାଣିରେ ଭାସମାନ ଅଧିକ ଚୂନ ପ୍ରୟୋଗ
ସବୁଜ ସାର ପ୍ରୟୋଗ
ଆକ୍ସାନିମ୍ (ଏକର ପିଛା ୪ ଲିଟର ପ୍ରୟୋଗ)
୩. ପୋଖରୀ ପାଣି ମାତ୍ରାଧିକ ସବୁଜ ହେଲେ ପାଣିରେ ଉଦ୍ଭିଦ ଜାତୀୟ ପ୍ଲାଙ୍କଟନ୍ ଓ ନେଳିର ପରିମାଣ ଅଧିକ ସାମୟିକ ଖତସାର ପ୍ରୟୋଗ ବନ୍ଦ
ଚୂନ ପାଣି କରି ଛଂଚିବା ।
୪. ପୋଖରୀରେ ମାଛ ଉପରକୁ ଉଠି ପାକୁପାକୁ କରି ଭାସୁଥିଲେ ମାଛକୁ ଆବଶ୍ୟକ ହେଉଥିବା ଦ୍ରବୀଭୂତ ଅମ୍ଳଜାନ ଅଭାବ ପୋଖରୀରେ ଅତ୍ୟଧିକ ମାଛ ଥିବା ସମ୍ଭାବନା ପୋଖରୀରେ ପଶି ବାଡ଼ି ଦ୍ୱାରା ବା ହାତରେ ପୋଖରୀ ପାଣିକୁ ବାଡ଼େଇବା ।
ଜାଲ ପକେଇ ବଡ଼ ମାଛ ଅମଳ କରିବା ଉଚିତ୍
୫. ଋାସାୟନିକ ସାର ପ୍ରୟୋଗ ଚୂନ ଓ ରାସାୟନିକ ସାର ଏକ ସମୟରେ ପ୍ରୟୋଗ ହୋଇଥାଇପାରେ ଚୂନ ଓ ସାର ପ୍ରୟୋଗ ବ୍ୟବଧାନ ଅନ୍ୟୁନ ୭ରୁ ୧୫ ଦିନ ରଖିବା
୬. ମାଛ ଭଲ ନ ବଢ଼ିବା ମାତ୍ରାଧିକ ଯାଆଁଳ ଛାଡ଼ିବା ପ୍ରାକୃତିକ ଖାଦ୍ୟ ଅଭାବ ପାଣି ଓ ମାଟିର ଅମ୍ଳତ୍ୱ ବୃଦ୍ଧି ହେବା ସଠିକ ପରିମାଣରେ ଯାଆଁଳ ଛାଡ଼ିବା
ନିୟମିତ ଖତସାର ଓ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରୟୋଗ କରିବା
ପାଣି ଓ ମାଟି ପରୀକ୍ଷା କରାଇ ନେଇ ଚୂନ ପ୍ରୟୋଗ କରିବା ।
୭. ମାତ୍ରାଧିକ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିଆ ଦଳ ହେଉଥିଲେ ପୋଖରୀର ସ୍ୱାଭାବିକ ଗୁଣ ଫଳରେ ହଉ । ଦଳ ସଫା କରିବା
ଗ୍ରାସ୍ କାର୍ପ ମାଛ ଛାଡ଼ିବା
୮. ପୋଖରୀରେ ଅଧିକ ନୀଳ ହେଉଥିଲେ ପୋଖରୀରେ ଉଦ୍ଭିଦ ଜାତୀୟ ପ୍ଲାଙ୍କଟନ୍ ଉତ୍ପାଦନ କ୍ଷମତା ଅଧିକ ଚୂନ ପ୍ରୟୋଗ
ସିଲଭର୍ କାର୍ପ ମାଛ ଛାଡ଼ିବା
୯. ମାଛ ଦେହରେ କ୍ଷତ ଦେଖା ହେବା ଦୂଷିତ ଜଳ ଯୋଗୁ ରୋଗ ଜୀବାଣୁ ସଂକ୍ରମଣ ଉଓୠଇଢ (ଏକର ପିଛା ୪୦୦ ମିଲି) ପ୍ରୟୋଗ
ସଂକ୍ରମିତ ମାଛ ବାହାର କରି ପୋତିବା
୧୦. ପୋଖରୀ ପାଣି ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ଯୁକ୍ତ ହେବା ପୋଖରୀ ପାଣି ଦୂଷିତ ଚୂନ ପ୍ରୟୋଗ
ଆକ୍ୱା ସୁପ୍ରିମ୍ (ଏକର ପିଛା ୫ – ୧୦ କି.ଗ୍ରା.) ପ୍ରୟୋଗ ।
ଓୁବିଧା ଥିଲେ ପାଣି ବଦଳାଇବା ।
୧୧. ମାଛ କୂଳକୁ ଆସି କୂଳରେ ଘୋଷାଡ଼ି ହେବା ଦେହରେ ଉକୁଣି ହେବା ସମ୍ଭାବନା ସାଇପରମିଥଇରିନି-୧୦ କିମ୍ବା ବ୍ୟୁଟୋକ (ଏକର ପିଛା ୧୨ ମି.ଲି.)
୧୨. ମାଛର ପକ୍ଷ ଓ ଲାଞ୍ଜ ଛିଣ୍ଡିବା, ଡେଣା ଓ ଗାଲିଶି ସଢ଼ିଯିବା ଫିମ୍ପି ଜାତୀୟ ଜୀବାଣୁ ଯୋଗୁ ଯୋଗ ସମ୍ଭାବନା ଆକ୍ସାନିମ୍ (ଏକର ପିଛା ୪ ଲିଟର) ପ୍ରୟୋଗ କରିବା
୧୩. ପୋଖରୀରେ ପ୍ରାକୃତିକ ଖାଦ୍ୟର ଅଭାବ ପୋଖରୀର ଉର୍ବରତା କଂଚା ଗୋବର ଓ ରାସାୟନିକ ସାର ପ୍ରୟୋଗ
ଆର୍ଥ ଓ ସୁପର ଫୁଡ୍ ପ୍ରୟୋଗ ନିୟମିତ ଆବଶ୍ୟକ ।