ଫୁଲ ହିସାବରେ ଗୋଲାକର ଅନେକ ସୁଖ୍ୟାତି ରହିଛି । ଏହା ବଗିଚାର ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି କରିଥାଏ । ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟରେ ଗୋଲାପ ଫୁଲର ଆଦାନପ୍ରଦାନ ଅନ୍ତରଙ୍ଗତା ବଢ଼ାଇଥାଏ । ଗୋଲାପରୁ ପ୍ରସ୍ତୁତ ଅତର ବହୁ ଅଧିକ ଦାମରେ ବିକ୍ରି କରାଯାଇଥାଏ । ଏହି ଫୁଲରୁ ତୈଳ ମଧ୍ୟ ବାହାରିଥାଏ ।
ଆମ ଦେଶର ପ୍ରାୟ ପ୍ରତି ଅଞ୍ଚଳରେ ଗୋଲାପ ଚାଷ କରାଯାଏ । ଶୀତ ଋତୁରେ ଫୁଲର ଆକାର ବଡ଼ ହୋଇଥାଏ । ବାୟୁମଣ୍ଡଳର ଉତ୍ତାପ ୧୮ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସ୍ ପାଖାପାଖି ରହିଲେ ଫୁଲର ରଙ୍ଗ ଭଲ ହୁଏ । ବିଭିନ୍ନ ପ୍ରକାର ମାଟିରେ ଗୋଲାପ ଚାଷ କରାଯାଇ ପାରିବ । ମାଟିର ଅମ୍ଳ ପରିମାପକ ମୂଲ୍ୟ ୬ରୁ ୭.୫ ମଧ୍ୟରେ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ଗୋଲାପର ଅନେକ ଉନ୍ନତ କିସମ ରହିଛି । ଏହାକୁ ହାଇବ୍ରିଡ୍ -ଟି, ଫ୍ଲୋରିବଣ୍ଡା, ପଲିଆନ୍ଥସ, ମିନିଏଚର, କ୍ଲାଇମ୍ବର, ଚାଇନାରୋଜ ଆଦି ନାମରେ ବିଭକ୍ତ କରାଯାଇଥାଏ । ରଙ୍ଗ ଅନୁସାରେ ମଧ୍ୟ ଭିନ୍ନଭିନ୍ନ କିସମର ଗୋଲାପ ଫୁଲ ରହିଛି । ହାଇବିଡ-ଟି କିସମ ଭାବରେ ଗୋଲଡେନ ଜାଏଣ୍ଡ, ସୁପରଷ୍ଟାର, କୁଇନ ଏଲିଜାବେଥ, ଚିତ୍ରା, ଫ୍ଲେମିଙ୍ଗ, ସନସେଟ୍, ହ୍ୱାଇଟ୍ ମାଷ୍ଟରପିସ୍, ତୁଷାର, ବିଦ୍ୟାପତି ଆଦି ଚାଷ କରାଯାଏ । ଫ୍ଲୋରିବଣ୍ଡାର କିସମମାନଙ୍କ ମଧ୍ୟରେ ଗୋଲଡ୍ ମେୟର, ଇଣ୍ଡିପେଣ୍ଡେନ୍ସ, ଆଇସ୍ବର୍ଗ, ସ୍ୱପ୍ନା, ଉର୍ବଶୀ, ଫିଉଜିଟିଭ, ଦେବଦାସୀ, ଦିଲ୍ଲୀ ପ୍ରିନ୍ସ, ଲିଟଲ୍ ଡାର୍ଲିଂ, ଜୁନିଅର ମିସ୍, ଆଲେନ୍ ଆଦିର ନାମ ଉଲ୍ଲେଖଯୋଗ୍ୟ । ପ୍ରୀତି, ଅଗ୍ନି, ସ୍ୱାତୀ, ଆଇଡିଏଲ ଆଦି ପଲିଆନ୍ଥସ କିସମ ଚାଷ କରାଯାଏ । ମିନିଏଚର ହିସାବରେ ଡ୍ୱାର୍ଫ କିଙ୍ଗ, କୋରାଲିନ୍, ଡ୍ୱାର୍ଫ କୁଇନ୍ ଆଦି କିସମ ରହିଛି । ଗୋଲଡେନ୍ ସାୱାର, ପ୍ରସପରିଟି ନାମରେ କ୍ଲାଇମ୍ବର ଗୋଲାପ କିସମ ଚାଷ କରାଯାଇଥାଏ । ଚାଇନା ରୋଜ ବେଙ୍ଗଲି, ମନ୍ଥଲି, ଗ୍ରୀନ୍ ରୋଜ ଆଦି ଚାଷ କରାଯାଏ ।
କଲମୀ କରାଯାଇଥିବା ଗଛ ବା ଡାଳପତ୍ର ଦ୍ୱାରା ଗୋଲାପ ଲଗାଯାଇଥାଏ । ଧାଡ଼ିକୁ ଧାଡ଼ି ୧ ମିଟର ଓ ଗଛକୁ ଗଛ ୧ ମିଟର ଦୂରତାରେ ଗୋଲାପ ଲଗାଯାଏ । ଅଳ୍ପ ଡେଙ୍ଗା ଗଛକୁ ୭୫ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଦୂରତାରେ ଲଗାଯାଏ । ଲଗାଇବା ପୂର୍ବରୁ ୫୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଲମ୍ବ, ୫୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଓସାର ଓ ୫୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଗଭୀତରାର ଗାତ ଖୋଳିବାକୁ ହେବ । ଗାତରେ୧ ଝୁଡ଼ି ସଢ଼ା ଖତ ଓ ୨୫୦ ଗ୍ରାମ ହାଡ଼ ଗୁଣ୍ଡ ପ୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ପଡ଼ିବ ।
ବର୍ଷାଋତୁ ପରେ ଗଛ ପ୍ରତି ୭-୮ କିଲୋଗ୍ରାମ ସଢ଼ା ଗୋବରଖତ ବା କମ୍ପୋଷ୍ଟ ଦେବାକୁ ପଡ଼ିବ । ଏଥି ସହିତ ଗଛ ପିଛା ୩ ଗ୍ରାମ ଯବକ୍ଷାର, ୩ ଗ୍ରାମ ଫସଫରସ ଓ ୬ ଗ୍ରାମ ପଟାସ ପ୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ହେବ । ଏଥିପାଇଁ ୭ ଗ୍ରାମ ୟୁରିଆ ୨୦ ଗ୍ରାମ ସିଙ୍ଗଲ ସୁପର ଫସଫେଟ୍ ଓ ୧୦ ଗ୍ରାମ ମ୍ୟୁରେଟ୍ ଅଫ୍ ପଟାସ ଆବଶ୍ୟକ ହେବ । ଏହା ବଦଳରେ ୨୦ ଗ୍ରାମ ଶ୍ୟାମଳା (୧୫-୧୫-୧୫) ଓ ୫ ଗ୍ରାମ ମ୍ୟୁରେଟ୍ ଅଫ୍ ପଟାସ ଆବଶ୍ରକ ହେବ । ଏହା ବଦଳରେ ୧୧ ଗ୍ରାମ ଗ୍ରୋମୋର (୨୮-୨୮-୦) ଓ ୧୦ ଗ୍ରାମ ମ୍ୟୁରେଟ୍ ଅଫ୍ ପଟାସ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇପାରେ ।
ଅଣୁସାର ଅଭାବ ହେଲେ ଭଲ ଫୁଲ ଫୁଟି ନ ଥାଏ । ମଲିବଡ଼େନମ୍ ଅଭାବ ହେଲେ ପତ୍ର ହଳଦିଆ ପଡ଼ି ଦୁର୍ବଳ ହୋଇଯାଏ । ତମ୍ବା ଅଭାବରେ ପତ୍ର ଅଗ ଧଳା ହୋଇଯାଏ । ବୋରନ ଅଭାବ ହେଲେ ଅଗ ରିଯାଏ । ଏଥିରୁ ରକ୍ଷା ପାଇବା ପାଇଁ ଗଛରେ ପ୍ଲାଣ୍ଟେଡ୍ ବା ଟ୍ରାସେଲ ବା ଆଗ୍ରୋମିନ୍ ବା ପୂରକ ଆଦି ଔଷଧ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇପାରିବ ।
ବର୍ଷାଋତୁ ପରେ ଗୋହଲ।।ପ ଗଛରୁ ପୁରୁଣା ଡାଳ ସବୁ କାଟିଦେବା ଭଲ । ଏହାହେଲେ ଗଛରେ ଭଲ ଫୁଲ ଆସିଥାଏ । ରୋଗଗ୍ରସ୍ତ, ଶୁଖିଲା ତଥା ଅନାବଶ୍ୟକ ଡାଳକୁ କାଟିଦେବା ଉଚିତ । କାଟିବା ପରେ ପ୍ରତି ଲିଟର ପାଣି ସହ ୧ ଗ୍ରାମ ବାଭିଷ୍ଟିନ୍ ବା ୩ ଗ୍ରାମ ବ୍ଲାଇଟକ୍ସ -୫୦ ମିଶାଇ ଗଛରେ ସ୍ପ୍ରେ କରିବା ଉଚିତ । ଗଛ ଅଗ ଡାଳକୁ ଇିଣ୍ଡାଇ ଦେଲେ ଏଥିରୁ ଅଧିକ ଡାଳ ବାହାରେ । ଫଳରେ ଫୁଲ ସଂଖ୍ୟା ଅଧିକ ହୁଏ ।
ଗୋଲାପ ପତ୍ରରେ ବେଳେବେଳେ କଳା ଦାଗ ଦେଖାଯାଏ । ଦାଗ ବଢ଼ି ପତ୍ରସାରା ବ୍ୟାପିଯାଏ । ପରେ ପତ୍ର ଝଡ଼ିପଡ଼େ । ବେଳେବେଳେ ପାଉଁଶିଆ ରୋଗ ହୋଇଥାଏ । ଏହି ରୋଗ ହେଲେ ପତ୍ର ଉପରେ ଧଳାଗୁଣ୍ଡ ପଡ଼ିବା ପରି ଦେଖାଯାଏ । ଏହି ଫସଲରେ କଳଙ୍କି ରୋଗ ମଧ୍ୟ ହୋଇଥାଏ । ଏହା ହେଲେ ପତ୍ର ତଳେ ଛୋଟ ଛୋଟ ଦାଗମାନ ଦେଖାଯାଏ । ଏସବୁ ରୋଗକୁ ଦମନ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରତି ଲିଟର ପାଣି ସହିତ ୧ ଗ୍ରାମ ବାଭିଷ୍ଟିନ୍ ବା ୩ ଗ୍ରାମ ନାଗସଲଫ ବା ବ୍ଲାଇଟକ୍ସ-୫୦ ବା ୦.୫ ମିଲିଲିଟର କାଲିକ୍ସିନ୍ ମିଶାଇ ଗଛରେ ସ୍ପ୍ରେ କରାଯାଇପାରିବ ।
ଗୋଲାପ ଗଛରେ ଜଉପୋକ ବା ଉଙ୍କୁଣିଆ ପୋକ ଲାଗିଥାନ୍ତି । ଏାନେ ଗଛରୁ ରସ ଶୋଷି ଖାଇ ଦିଅନ୍ତି । ଫଳରେ ଗଛ ବଢ଼ିପାରେ ନାହିଁ । ପତ୍ର ମୋଡ଼ି ହୋଇଯାଏ । ଏହାକୁ ଦମନ କରିବାହ ପାଇଁ ପ୍ରତି ଲିଟର ପାଣି ସହିତ ୨ ମିଲିଲିଟର ରୋଗର ବା ମେଟାସିଷ୍ଟକ୍ସ ବା ପ୍ରୋଫେନ୍ଫସ ମିଶାଇ ସ୍ପ୍ରେ କରିବାକୁ ହେବ । ବେଳେବେଳେ ସଁବାଳୁଆ ଲାଗି ପତ୍ରକୁ ଖାଇ ଦିଅନ୍ତି । ଏମାନେ ଫୁଲକୁ ମଧ୍ୟ ଖାଇ ନଷ୍ଟ କରିଦିଅନ୍ତି । ଏମାନଙ୍କୁ ଦମନ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରତି ଲିଟର ପାଣି ସହିତ ୨ ମିଲିଲିଟର ମାଲାଥିଅନ ବା କୁଇନାଲଫସ୍ ମିଶାଇ ସ୍ପ୍ରେ କରାଯାଇପାରିବ ।
ଗଛ ଲଗାଇବାର ଦୁଇ ବର୍ଷ ପରେ ଫୁଲ ଅମଳ ହୋଇଥାଏ । ଭଲ ଭାବେ ଯତ୍ନ ନେଲେ ଗୋହଟିଏ ଗଛରୁ ପ୍ରାୟ ୪୦ଟି ଫୁଲ ମିଳିପାରିବ । ଅଧାଫୁଟା ଫୁଲର ବଜାର ଚାହିଦା ଅଧିକ । ପାଣି ମଡ଼ାଇ ଫୁଲ ଅମଳ କଲେ ଏହା ଅଧିକ ସମୟ ସତେଜ ରହେ । ସକାଳ ବା ଅପରାହ୍ନରେ ଫୁଲ ଅମଳ କରିବା ଉଚିତ । ଅଧିକ ଦିନ ଫୁଲକୁ ସତେଜ ରଖିବା ପାଇଁ ଅନେକ ଲୋକ ଇଚ୍ଛା କରିଥାନ୍ତି । ଏହା ନିମନ୍ତେ ଫୁଲଦାନୀରେ ଥିବାହ ପାଣିରେ ଶତକଡ଼ା ୩ ଭାଗ ଡି-ଫୃକ୍ଟୋହଜ ସହିତ ୨.୫ ପିପିଏମ୍ କାଇନେଟିନ୍ ମିଶାଇବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ ।