ମଧୁର ଜଳ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିକୁ ସାଧାରଣତଃ ଗଜା ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି, ତାଟରା ବା ସ୍କାମ୍ପି ନାମରେ ପରିଚି । ଏହି ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିର ଅଧିକ ବୃଦ୍ଧିହାର ଏବଂ ସ୍ୱାଦ ରପ୍ତାନୀ ଯୋଗୁ ଦେଶ ବିଦେଶରେ ଚାହିଦା ଅଧିକ ରହିଛି । ଏହି ଜାତିର ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ସାଧାରଣତଃ ନଦୀ, ନାଳ, ନଦୀ ମୁହାଣ ଓ ତଟବର୍ତ୍ତୀ ଆବଦ୍ଧ ଜଳଭାଗରେ ବାସ କରନତି । ଏହାକୁ କାର୍ପ ମାଛ ସହିତ ମିଶ୍ରିତ ଭାବେ କିମ୍ବା କମ୍ ଗଭୀର ପୋଖରୀରେ ଏକକ ଭାବେ ଚାଷ କରାଯାଇପାରିବ । ମଧୁର ଜଳ ବ୍ୟତିତ ଅଳ୍ପ ଲବଣାକ୍ତ ଜଳରେ ମଧ୍ୟ ଏହା ଚାଷ କରାଯାଇପାରିବ ।ଚାଷ ଉପଯୋଗୀ ମଧୁର ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି
ଆମ ରାଜ୍ୟରେ ନଦୀ, ନାଳ, ନଦୀ ମୁହାଣ ଇତ୍ୟାଦି ଅଞ୍ଚଳରେ ମଧୁର ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଦେଖାଯାଏ । ସେଥି ମଧ୍ୟରୁ ଚାଷ ଉପଯୋଗୀ ୨ଟି ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଚାଷ କରାଯାଏ ।
୧. ମାକ୍ରୋବାକିୟମ ରୋଜେନ ବର୍ଗି – ତାଟରା ବା ଗଜା ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି
୨. ମାକ୍ରୋବାକିୟମ ମାଲକମ୍ସୋନୀ – ଧଳା, ନଈ ବା ଜଟାଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି
ଆମ ରାଜ୍ୟରେ ନଦୀମାନଙ୍କରେ ରୋଜେନବର୍ଗି ବା ଗଜା ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ବିଶେଷ ଭାବେ ମିଳିଥାଏ । ଏହା ବ୍ୟତୀତ ହ୍ୟାଚେରୀମାନଙ୍କରୁ ମଧ୍ୟ ଏହାର ଯାଆଁଳ ମିଳିଥାଏ ।
୧. ମିଶ୍ରିତ ଚାଷ
ଏହା ରୋହୀ, ମିରିକାଳି ଓ ବିଲାତି ରୋହି ସହିତ ଚାଷ କରାଯାଇଥାଏ । ଓଡ଼ିଶାର ଚାଷୀମାନେ ଏହି ମିଶ୍ରିତ ଚାଷ କରିଥାନ୍ତି । ଏହାଦ୍ୱାରା ଚାଷୀଭାଇ ମାଛରୁ ଯାହା ଲାଭ ପାଇଥାଏ ତା ସହିତ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିରୁ ଲବ୍ଧ ଧନ ବା ଅତିରିକ୍ତ ରୋଜଗାର ଭାବରେ ଲାଭ ପାଇଥାଏ ।
ଏହି ଚାଷରେ ନିମ୍ନସ୍ତରର ମାଛ ଯଥା, ମିରିକାଳି ଓ ବିଲାତି ରୋହି ଆଦି ଆଦୌନ ଛାଡ଼ିବା ଅଥବା କମ୍ ଛାଡ଼ିବା ଉଚିତ । ଏଥିରେ ଆମେ ଏକରକୁ ପ୍ରା ୫୦୦୦ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଯାଆଁଳ ସହିତ ୨୦୦୦ ମାଛ ଯାଆଁଳ ଛାଡ଼ିପାରିବା ।
୨. ଏକକ ଚାଷ
ଏହି ପଦ୍ଧତିରେ କେବଳ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଚାଷ କରାଯାଏ । ଏଥିରେ ଚାଷୀ ଲାଭ ପାଇଥାଏ । ଏକର ପିଛା ବିଶୁଦ୍ଧ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଯାଆଁଳ ୫୦୦୦ରୁ ୧୦,୦୦୦ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଛଡ଼ାଯାଇପାରିବ ।
ଯାଆଁଳ ୧.୫ – ୨.୦୦ ଇଞ୍ଚ ଲମ୍ବା ଓ ହାରାହାରି ୩.୫୦ ଗ୍ରାମ ଓଜନ ବିଶିଷ୍ଟ ହେବା ଉଚିତ । ସମସ୍ତ ଯାଆଁଳ ଏକା ଆକାରର ହୋଇଥିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଭିନ୍ନ ଆକାରର ଯାଆଁଳ ହେଲେ ସେମାନେ ପରସ୍ପରକୁ ଖାଇଯିବାର ସମ୍ଭାବନା ଥାଏ । ତେଣୁ ସମାନ ଆକାରରେ ଯାଆଁଳ ଛାଡ଼ିବା ଏବଂ ଆବଶ୍ୟକ ପରିମାଣର ଖାଦ୍ୟ ଦେବା ଅତ୍ୟାବଶ୍ୟକ ଅଟେ ।
ଏହାଦ୍ୱାରା ଯାଆଁଳ ବଞ୍ôଚବାର ହାର ବୃଦ୍ଧିପଏ ଏବଂ ଉଚିତ୍ ଲାଭ ମଧ୍ୟ ମିଳିଥାଲଏ । ଏଥିରେ ଆମେ ଗକ୍ଟଦ୍ଭକ୍ଟଗ୍ଦରଙ୍ଘ / ଇକ୍ଷକ୍ଷ ଗବକ୍ଷର ଉଙ୍କକ୍ଷଗ୍ଧଙ୍କକ୍ସର ମଧ୍ୟ କରିପାରିବା । ସେଥିପାଇଁ ଯାଆଁଳ ଚିହ୍ନି ମାଈ ଓ ଅଣ୍ଡିରା ଅଲଗା କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ । ଯାଆଁଳର ପଞ୍ଚମ ୱାକିଙ୍ଗ ଲେଗ୍ ୨ଟା ଯଦି ଲାଗିକରି ଥାଏ ତାହା ଅଣ୍ଡିରା ଓ ଛଡ଼ାଛଡ଼ା ଥିଷଲ ତାହା ମାଈ ଯାଆଁଳ ହୋଇଥାଏ । ଏହି ପ୍ରକାରର ଚାଷରେ ନିଶ୍ଚିତ ଭାବେ ନର୍ସରୀ ପୋଖରୀ ଥିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏକ ଏକର ଚାଷ ପୋଖରୀ ପାଇଁ ୨୦ ଡେସିମିଲିର ନର୍ସରୀ ପୋଖରୀ ଆବଶ୍ୟକ । ଏକ ୨୦ ଡେସିମିଲ ନର୍ସରୀରେ ୨୫୦୦ ପୋଷ୍ଟ ଲାର୍ଭା ଗଚ୍ଛିତ କରି ଆମେ ପ୍ରାୟ ୧୫ରୁ ୨୦ ହଜାର ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଯାଆଁଳ ପାଇପାରିବା ।
ପୋଖରୀ ପ୍ରସ୍ତୁତି :
ଏକ ସଫଳ ଚାଷ ପାଇଁ ଯେପରି ପ୍ରସ୍ତୁତି ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଠିକ୍ ସେହିପରି ମାଛଚାଷ/ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଚାଷ ପାଇଁ ସଠିକ୍ ଭାବେ ପୋଖରୀ ପ୍ରସ୍ତୁତି ଆବଶକ ।
ଚାଷ ପୂର୍ବରୁ ପୋଖରୀକୁ ଶୁଖାଇ ଦିଅନ୍ତୁ ଏବଂ ମାଟିକୁ ଫାଟିବାକୁ ଦିଅନ୍ତୁ ।
ଅଦରକାରୀ ଘାସ ଓ ଦଳକୁ ସଫା କରନ୍ତୁ ।
ପୁରୁଣା ପୋଖରୀ ହୋଇଥିଲେ ପୁରୁଣା କଳା ପଙ୍କ ୬ ଇଞ୍ଚ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ କାଢ଼ି ଦିଅନ୍ତୁ ।
ପୋଖରୀ ଶୁଖିବା ପରେ ଦୁଇଥର ହଳ କରିଦିଅନ୍ତୁ । ଏହାଦ୍ୱାରା ମାଟି ଭିତରେ ଥିବାହ ଅଦରକାରୀ ଗ୍ୟାସ୍ ବାହାରିଯାଏ ।
ପୋଖରୀକୁ ସ୍ଲୁଇସ୍ ଗେଟ୍ ଦେଇ କିମ୍ବା ପାଇପ୍ ଦେଇ ପାଣି ପୂରାଇଲା ସମୟରେ ସରୁ ଜାଲି କନା (୧/୬୦) ଲଗାଇଲେ ଛୋଟ ପୋକଜୋକ, ଚୂନା ମାଛ ଲାର୍ଭା, ଶିକାରୀ ମାଛ, ଅଣ୍ଡା ପ୍ରଭୃତି ପୋଖରୀକୁ ପଶିପାରେ ନାହିଁ ।
ପାଣି ୪ ଫୁଟ ହେଲାପରେ ଏକର ପିଛା ୫୦ କି.ଗ୍ରା. ବ୍ଲିଚିଂ ପାଉଡର ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଏ ।ହ
ଏହାର ୭ ଦିନ ପରେ ଏକର ପିଛା ୫୦ କି.ଗ୍ର।।. ଆକ୍ୱାଇଡ୍ ଚୂନ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଏ ।
ଏହାର ଠିକ୍ ୩ ଦିନ ପରେ ସନ୍ଧ୍ୟା ସମୟରେ ଡୋଲୋମାଇଟ୍ ଏକର ପିଛା ୨୦ କି.ଗ୍ରା ପକାଯାଏ ।
ତା\’ ପରଦିନ ସକାଳୁ ୟୁରିଆ ସାର ୫ କି.ଗ୍ରା. ଏବଂ ସୁପର ସାର ୧୦ କି.ଗ୍ରା. ପାଣିରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଏ । ଏହିଭଳି ପ୍ରୟୋଗ ବିିଧିରେ ଡୋଲୋକାଇଟ୍ ଏବଂ ରାସାୟନିକ ସାର ଆଉଥରେ ବା ଦୁଇଥର ପକାଇ ସାରିଲା ପରେ ପାଣିରେ ଯଥେଷ୍ଟ ପରିମାଣର ପ୍ଲାବକ ସୃଷ୍ଟି ହୋଇ ପାଣି ରଙ୍ଗ ଇଷତ୍ ସବୁଜ ଦେଖାଯାଏ । ଏାପରେ ଯାଆଁଳ ଛଡ଼ାଯାଇଥାଏ ।
ପୋଖରୀରେ ପ୍ରୋବାୟୋଟିକସ୍ (ଚକ୍ସକ୍ଟଭସକ୍ଟଗ୍ଧସମଗ୍ଦ) ର ବ୍ୟବହାର :
ଯାଆଁଳ ଛାଡ଼ିବା ପୂର୍ବରୁ ପୋଖରୀ ଜଳ ପରିବେଶରେ କେତେକ ହିତକାରୀ ଜୀବାଣୁ ଯଥା – ଖବମଗ୍ଧକ୍ଟଭବମସକ୍ଷକ୍ଷଙ୍କଗ୍ଦ ବଦ୍ଭୟ ଝବମଷବକ୍ସକ୍ଟଜ୍ଞଚ୍ଚଗ୍ଦରଗ୍ଦ ପ୍ରଭୃତିର ବଂଶବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ସେମାନଙ୍କର ତରଳ କଲଚର୍ କିମ୍ବା ଜୀବକଣାହ ଗୁଣ୍ଡକୁ ପୋଖରୀ ପାଣିରେ ଅନୁମୋଦିତ ମାତ୍ରାରେ ପକାଯାଇଥାଏ । ଏହି ଜୀବାଣୁଗୁଡ଼ିକ ଅନୁକୂଳ ପରିସ୍ଥିତି ପାଇ ଦୃତ ଗତିରେ ବଂଶବିସ୍ତାର କରିଥାଆନ୍ତି ଯାହା ଫଳରେ କି ହାନିକାରକ ଜୀବାଣଠୁ ପଶି ଉଧାଇ ପାରନ୍ତି ନାହିଁ ।
ଚାଷ ପୋଖରୀରେ ପାରମ୍ପରିକ ଗ୍ରୋବାୟଟିକସ୍ (ଏକ୍ସକ୍ଟଭସକ୍ଟଗ୍ଧସମଗ୍ଦ) ର ବ୍ୟବହାର :
ପୋଖରୀ ପରିବେଶରେ ହିତକାରୀ ଜୀବାଣୁ ବଂଶ ବିସ୍ତାର କରି ରହିଲା ଭଳି ଯଦି ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଶରୀରରେ ଖାଦ୍ୟନଳୀ ମଧ୍ୟରେ ଏଭଳି ଜୀବାଣୁ ବଂଶବିସ୍ତାର କରି ରୁହନ୍ତି, ତାହେଲେ ଅନ୍ୟ ରୋଗ ସୃଷ୍ଟିକାରୀ ଜୀବାଣୁ, ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିକୁ ଖାଦ୍ୟ ଦ୍ୱାରା ସଂକ୍ରମଣ କରିପାରେ ନାହିଁ । ଏହାଦ୍ୱାରା ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ନିରୋଗ ରହିବା ସହ ଖାଦ୍ୟ ପାଚନକ୍ରିୟା ମଧ୍ୟ ତ୍ୱରାନ୍ୱିତ ହୋଇଥାଏ ଖାଦ୍ୟ ଅଧିକ ଖାଇ ସେମାନେ ଦୃତ ଗତିରେ ବଢ଼ିଥାନ୍ତି । ଏଥି ନିମନ୍ତେ ଏକ ପଦ୍ଧତି ହେଲା – ଗୋଟିଏ ବଡ଼ ହାଣ୍ଡିରେ ୧୦ କି.ଗ୍ରା. ଅରୁଆ ଖୁଦକୁ ଭଲ ଭାବେ ରାନ୍ଧି ଥଣ୍ଡା ହେଲାପରେ ସେଥିରେ ୨୦୦-୩୦୦ ଗ୍ରାମ ଇଷ୍ଟ ବାହ କବକ ଗୁଣ୍ଡ ମିଶାଯାଏ । ଏହା ପଚିବା ପାଇଁ ଏହାକୁ ସେହିଭଳି ଛାଡ଼ି ଦିଆଯାଏ । ଏହାପରେ ଏଥିରେ ୧୦ କି.ଗ୍ରା. ଗୁଡ଼ ଓ ୧୦ କି.ଗ୍ରା. ବାଦା ପିଡ଼ିଆକୁ ଭଲ ଭାବରେ ମିଶାଇ ଏକ ଏକର ବିଶିଷ୍ଯ ପୋଖରୀ ଚାରିପଟେ ବିଞ୍ôଚ ଦିଆଯାଏ । ଏହା ଯାଆଁଳ ଛଡ଼ାଯିବାର ପୂର୍ବଦିନ ପାଣିରେ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯିବା ଉଚିତ । ଚାଷର ପରବର୍ତ୍ତୀ କାଳରେ ଏଭଳି ଗ୍ରୋବାୟୋଟିକ୍ ୍ରଆଉଥରେ ଦୁଇଥର ପୋଖରୀରେ ପକାଇବା ଉଚିତ । ଏହି ସମୟରେ ବକ୍ସରବଗ୍ଧସକ୍ଟଦ୍ଭ ର ସୁବିଧା ଥିବା ଆବଶ୍ୟକ । ପୋଖରୀରେ ଦ୍ରବୀଭୂତ ଅମ୍ଳଜାନ ପ୍ରତି ଧ୍ୟାନ ଦେବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ଖାଦ୍ୟ ପରିଚାଳନା :
ଖାଦ୍ୟ, ମାଛ ବା ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଚାଷର ସବୁଠାରୁ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଟେ । ଏହା ସମୁଦାୟ ଖର୍ଚ୍ଚର ଶତକଡ଼ା ୫୦ – ୬୦ ଭାଗ ଅର୍ଥ ବିନିଯୋଗ ଆବଶ୍ୟକ କରେ । ତେଣୁ ଏହାକୁ ସୂଚାରୁରୂପେ ପରିଚାଳନା କରିପାରିଲେ ଚାଷରୁ ଅଧିକ ଲାଭ ମିଳିଥାଏ । ଆମେ ଏହି ଚାଷରେ କୃତ୍ରିମ ଖାଦ୍ୟ ହିସାବରେ ନିମ୍ନରେ ପ୍ରଦତ୍ତ ମାତ୍ରାରେ ଖାଦ୍ୟ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରି ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିକୁ ଦେଇପାରିବା ।
ଖାଦ୍ୟ ସାମଗ୍ରୀର ମାତ୍ରା :
ଖାଦ୍ୟ ସାମଗ୍ରୀ ପରିମାଣ
ବାଦାମ ପିଡ଼ିଆ ୨ କି.ଗ୍ରା.
ସୋୟାବିନ୍ ଗୁଣ୍ଡ ୨ କି.ଗ୍ରା.
ମାଛ ବା ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଗୁଣ୍ଡ ୨ କି.ଗ୍ରା.
କାଣ୍ଡିଆ କୁଣ୍ଡା ୪ କି.ଗ୍ରା.
କଡ୍ ବା ମାଛ ତେଲ ୧୦୦ ଗ୍ରାମ୍
ଭିଟାମପିନ୍ ମିନେରାଲ୍ ମିକ୍ସ ୨୦ ଗ୍ରାମ
ମୋଟ ଖାଦ୍ୟ ୧୦ କି.ଗ୍ରା.
ଉପରୋକ୍ତ ସାମଗ୍ରୀକୁ ଭଲ ଭାବରେ ମିଶାଇ ତାକୁ ୧ ଘଣ୍ଟା ରାନ୍ଧି ପେଲେଟ୍ ବା ନାଡ଼ି ଖାଦ୍ୟ କରି କିମ୍ବା ଗୁଣ୍ଡ ଆକାରରେ ଦିଆଯାଇ ପାରିବ ।
ନର୍ସରୀ ପୋହଖରୀରେ ଖଶଦ୍ୟର ମାତ୍ର (୧୦,୦୦୦) ପି.ଏଲ୍. ପାଇଁ
ଚାଷର ଅବଧି ଦିନପ୍ରତି ଖାଦ୍ୟର ଦୈନିକ ଖାଦ୍ୟ
ପରିମାଣ ବର୍ଦ୍ଧିତ ହୋଇ
(ଊବଚ୍ଚଗ୍ଦ କ୍ଟଲ ଉଙ୍କକ୍ଷଗ୍ଧଙ୍କକ୍ସର) (ୠରରୟ / ୟବଚ୍ଚ ସଦ୍ଭ ଶଜ୍ଞ.) (ସଦ୍ଭମକ୍ସରଜ୍ଞରଦ୍ଭଗ୍ଧ କ୍ଟଲ ଲରରୟ/ୟବଚ୍ଚ)
୧-୭ (୧୦୦ – ୫୦୦) ଅପରିବର୍ତ୍ତିତ
୮-୧୮ (୧୬୫-୨୭୦) ୧୫ ଗ୍ରାମ୍
୧୬-୨୫ (୨୯୦-୪୭୦) ୨୦ ଗ୍ରାମ୍
୨୫-୩୫ (୫୦୦ – ୭୭୦) ୩୦ ଗ୍ରାମ୍
ଚାଷ ପୋଖରୀରେ ଖାଦ୍ୟର ମାତ୍ରା
ଚାଷ ଅବଧି ଦିନ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିର ହାରାହାରି ଶରୀର ଓଜଜନର
ଓଜନ ଗ୍ରାମ ଶତକଡ଼ା ହାର
୩୦-୪୦ ୨.୫-୩୦ ୮.୧୦
୪୦-୬୦ ୪.୦-୬.୦ ୪.୭
୬୦-୯୦ ୧୦.୦-୧୫.୦ ୨.୫-୩.୫
୯୦-୧୨୦ ୨୨.୦-୩୦.୦ ୨.୦-୧.୨
୧୨୦-୧୫୦ ୪୦-୫୦ ୧.୦-୧.୨
୧୫୦-୧୮୦ ୬୦-୭୦ ୧.୦%
୧୮୦-୨୧୦ ୬୦-୭୦ ୧.୦%
୨୧୦-୨୪୦ ୯୦-୧୦୦ ୧.୦%
ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ସାଧାରଣତଃ ରାତ୍ରିଚର ହୋଇଥିବାରୁ ଏହି ଖାଦ୍ୟକୁ ୨ ଭାଗରେ ବିଭକ୍ତ କରି ସକାଳେ ୪୦% ଓ ସନ୍ଧ୍ୟାବେଳେ ୬୦% ଦିଆଯିବା ଦରକାର । ଏକ ଏକର ବିଶିଷ୍ଟ ପୋଖରୀରେ ୮ରୁ ୧୦ ଗୋଟି ସ୍ଥାନରେ ବାଉଁଶ ଡାଲା ବା ଟ୍ରେରେ ଖାଦ୍ୟକୁ ରଖି ଧୀରେ ଧୀରେ ପାଣି ମଧ୍ୟରେ ପୋଖରୀ ତଳେ ନେଇ ଥୋଇଦେବା ଦରକାହର । ଏହି ଦୈନିକ ଖାଦ୍ୟ ମାତ୍ରାରୁ ୧୦% ବାହାର କରି ଖାଦ୍ୟ ପରିବେଷଣ କରିବାର ୧ ଘଣ୍ଟା ପରେ ପୋଖରୀ ସାରା ବିଞ୍ôଚ ହେବା ଆବଶ୍ୟକ । ଏହାହ ବ୍ୟତୀତ ଖାଦ୍ୟ ଦେବାର ୨ ଘଣ୍ଟା ପରେ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଏହି ପରିବେଶିତ ଖାଦ୍ୟକୁ ଖାଇଛି କି ନାହିଁ, ଚାଷୀ ଅନୁଧ୍ୟାନ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ । ଯଦି ଖାଦ୍ୟ ସରିଯାଇଛି ତା ପରଦିନ ସାମାନ୍ୟ ଅଧିକ ପରିମାଣରେ ଖଶଦ୍ୟ ଦେବା ଉଚିତ । ଅଥବା ଯଦି ଖାଦ୍ୟ ବଳି ଯାଉଥିବ, ଖାଦ୍ୟର ପରିମାଣ କମାଇବା ଉଚିତ । ଆଜିକାଲି ବଜାରରେ ଅନେକ ପେଲେଟ ଖାଦ୍ୟ ମଧ୍ୟ ବିକ୍ରି ହେଲାଣି । ଏହା କମ୍ପାନୀର ଅନୁମୋଦିତ ମାତ୍ରା ଅନୁସାରେ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିକୁ ଖାଇବାକୁ ଦିଆଯାଇପାରେ ।
ମାସିକ ଖତସାର ପରିଚାଳନା :
ପ୍ରତ୍ୟେକ ୧୫ ଦିନ ଅନ୍ତରରେ ଏକର ପିଛା ଡୋଲାମାଇଟ୍ ୨୦ କେ.ଜି. ଏବଂ ଏହାର ୧୨ ଘଣ୍ଟା ପରେ ୟୁରିଆ ୪ କିଲୋ ଓ ସୁପର ୮ କେ.ଜି. ପୋଖରୀରେ ପ୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ହୋଇଥାଏ । ଏହାଛଡ଼ା ପୋହଖରୀ ଦଳ ଯଦି ଦୁର୍ଗନ୍ଧ ଯୁକ୍ତ ହୁଏ ତାହେଲେ ଜିଓଲାଇଟ୍ ଏକର ପିଛା ୪୦ – ୮୦ କେ.ଜି. ପ୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ପଡ଼ିଥାଏ ।
ଚାଷ ପୋଖରୀରେ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିର ଆଶ୍ରୟସ୍ଥଳୀ ବ୍ୟବସ୍ଥା :
ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଭଲ ବଢ଼ିବା ପାଇଁ ଚାଷ ସମୟରେ ପ୍ରାୟ ୪ରୁ ୫ ଥର ଖୋଳପା ଛାଡ଼ିଥାନ୍ତି । ଖୋଳପା ଛାଡ଼ିଲା ବେଳେ ଦେହ ଖୁବ୍ ନରମ ଥାଏ । ମୁଖ୍ୟତଃ ପୂର୍ଣ୍ଣମୀ ଓ ଅମାବାସ୍ୟା ସମୟରେ ଖୋଳପା ଛାଡ଼ିଥାଆନ୍ତି । ସେହି ସମୟରେ ସେମାନେ ଅନ୍ୟ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିଠାରୁ ଦୂରରେ ବାହ ଲୁଚି ରହିବା ପାଇଁ ଚାହାଁନ୍ତି କାରଣ ସେ ସମୟରେ ଅନ୍ୟ ବଡ଼ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ସେମାନଙ୍କୁ ଖାଇଯାଆନ୍ତି । ସେଥିପାଇଁ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଚାଷ ପୋଖରୀରେ ଛୋଟ ଛୋଟ ଖଣ୍ଡ ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ୍ ନଳ ବା ମାଟି ନଳ ଆଦି ତିନି / ଚାରି ଗୋଟିକୁ ଏକାଠି ବନ୍ଧାଯାଇଥିବା ନଳାକୁ ଏକର ପିଛା ୩୦-୪୦ ଗୋଟି ସ୍ଥାନରେ ପକାଯାଇଥାଏ । ଏହା ଭିତରେ ସେମାନେ ସୁରକ୍ଷିତ ରହିଥାନ୍ତି । ଏତଦ୍ ବ୍ୟତୀତ ଆମେ ନଡ଼ିଆ, ତାଳ ବାହୁଙ୍ଗା, ବାଉଁଶ ବୁଦା, ଜଳର ଫ୍ରେମ୍ ଆଦି ବ୍ୟବହାର କରି ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିଙ୍କ ପାଇଁ ଜଳର ପୃଷ୍ଠ ଭାଗ ବଢ଼ାଇପାରିବା । ଏହାଦ୍ୱାରା ସେମାନଙ୍କର ପାଣି ଭିତରେ ଚଲାବୁଲା ପାଇଁ ସ୍ଥାନ ମଧ୍ୟ ବଢ଼ିଥାଏ ଓ ସେମାନେ ବଞ୍ôଚବାର ହାର ମଧ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥାଏ ।
ଚାଷ ପୋଖରୀ ଜଳ ପରିଚାଳନା :
ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଚାଷ ପାଇଁ ପୁରୁଣା ପାଣି ବାହାର କରି ପୁନର୍ବାର ଭଲ ପାଣି ଭର୍ତ୍ତି କରିବା ନିହାତି ଜରୁରୀ । ଏକକ ଚାଷ ପଦ୍ଧତିରେ ୩ ମାସ ପରଠାରୁ ପ୍ରାୟ ୨୦ରୁ ୩୦ ଭାଗ ପାଣି ପରିବର୍ତ୍ତନ ପ୍ରତି ୧୫ ଦିନ ଅନ୍ତରରେ ଆବଶ୍ୟକ । ଏହାଦ୍ୱାରା ପୋଖରୀ ତଳ ଭାଗ ପରିଷ୍କାର ରହିଥାଏ । ବିଷାକ୍ତ ଗ୍ୟାସ୍ ଏବଂ ଅନ୍ୟାନ୍ୟ ମଇଳା ଅଂଶ ନିଷ୍କାସନ ହୋଇଥାଏ । ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ସୁସ୍ଥରହେ ଏବଂ ବୃଦ୍ଧିହାର ମଧ୍ୟ ଅଧିକ ହୋଇଥାଏ ।
ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଅମଳ :
ଯାଆଁଳ ଛାଡ଼ିବାର ୨୦୦ ଦିନ ଭିତରେ ଏମାନେ ଅମଳଯୋଗ୍ୟ ହୋଇଥାନ୍ତି । ମାତ୍ର ଏହା ପୂର୍ବରୁ ଯଦି ମାଇଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଅଣ୍ଡା ଧରିଯାଏ ଏବଂ ଅଣ୍ଡିରା ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିର ବୁଢ଼ା ଗୋଡ଼ର ଅଗ୍ରଭାଗ ନୀଳ ପଡ଼ିଯାଇଥାଏ ଏମାନଙ୍କୁ ଧରି ବିକ୍ରୀ କରିଦେବା ଉଚିତ କାରଣ ଏହାପରେ ଆଉ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ହୁଏନାହିଁ । କେବଳ ଖାଦ୍ୟ ପାଇଁ ଅଧିକ ଖର୍ଚ୍ଚ ହୋଇଥାଏ । ଯାହା ଫଳରେ କେଜି ପ୍ରତି ଉତ୍ପାଦନ ଖର୍ଚ୍ଚ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଥାଏ । ଏହି ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିକୁ କାଢ଼ିଦେଲେ ଅନ୍ୟ ଛୋଟ ମାଛ / ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିଗୁଡ଼ିକ ଶୀଘ୍ର ବଢ଼ିଥାନ୍ତି । ଏହି ଉପାୟରେ ଏକକ ପୋଖରୀରୁ ଅଧିକ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଉତ୍ପାଦନ ହୁଏ । ୨୦୦ ଦିନ ଭିତରେ ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିର ଓଜନ ପ୍ରାୟ ୬୦-୭୦ ଗ୍ରାମ ହୋଇଥାଏ ଏବଂ ଏକର ପ୍ରତି ଅମଳ ୪୦୦ରୁ ୫୦୦ କେଜି ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ହୋଇଥାଏ ।
ଅମଳ ପୂର୍ବରୁ କ୍ରେତା, କେଜି ପ୍ରତି ଦର, ବରଫ ଆଦିର ଆୟୋଜନ ନିତାନ୍ତ ଆବଶ୍ୟକ ।
ମଧୁର ପାଣି ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ଚାଷ ବିଷୟରେ କେତେକ ଜାଣିବା କଥା :
ଚାଷ ଉପଯୋଗୀ ପୋଖରୀର ମାନ
ମାଟି ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଦୋରସା କିମ୍ବା ବାଲିଆ ମଟାଳ ମିଶା ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ପାଣିର ଗୁଣ-ଉତ୍ତାପ ୨୪ରୁ ୩୪ ଡିଗ୍ରୀ ସେଣ୍ଟିଗ୍ରେଡ୍ ।
ଅମ୍ଳତ୍ୱ (ଚଐ) : ୭ରୁ ୮.୫ ।
ସ୍ୱଚ୍ଛତା ୭୦ ରୁ ୩୫ ସେ.ମି. ।
ଦ୍ରବିଭୂତ ଅମ୍ଳଜାନ : ୪ ପିପିଏମ୍ରୁ ଅଧିକ ।
ପୋଖରୀରେ ଓଦ୍ଭକ୍ଷରଗ୍ଧ ଓ ଙଙ୍କଗ୍ଧକ୍ଷରଗ୍ଧ ର ସୁବିଧା ଥିବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ପୋଖରୀ ପାଖରେ ବର୍ଷସାରା ଜଳ ଯୋଗାଇବା ପାଇଁ ଗଭୀର ନଳକୂପ ଥିଲେ ଅଧିକ ଭଲ ।
ଚାଷ ସମୟରେ ଆବଶ୍ୟକ ପରିଚାଳନା
ପାଣି ଅଧିକ ସ୍ୱଚ୍ଛ ହେଲେ ରାସାୟନିକ ସାର ପ୍ରୟୋଗ କରିବା ଉଚିତ ।
ପାଣି ଗାଢ଼ ରଙ୍ଗ ହେଲେ ସାର, ଚୂନ ପ୍ରୟୋଗ ବନ୍ଦ କରି କିଛି ପାଣି ପରିବର୍ତ୍ତନ କରି ଖାଦ୍ୟ ପରିମାଣ କମାଇ ଦେବା ଉଚିତ ।
ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ିମାନେ ମୁଖ୍ୟତଃ ପୂର୍ଣ୍ଣିମା ଏବଂ ଅମାବାସ୍ୟା ସମୟରେ ଖୋଳପା ଛାଡ଼ନ୍ତି । ଏହି ସମୟରେ ଏକର ପିଛା ୨୦ କେ.ଜି. ଚୂନ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯିବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ପ୍ଳାବକ ଯଦି ମଳାମଳା ହୋଇ ଦେଖାଗଲେ ସାର ଓ ଚୂନର ପରିମାଣ କମ୍ କରନ୍ତୁ ।
ପ୍ରତି ୧୫ ଦିନର ଫିଙ୍ଗାଜାଲ ଦ୍ୱାରା ସ୍ୟାପ୍ଲିଙ୍ଗ କରି ଚିଙ୍ଗୁଡ଼ି ସ୍ୱାସ୍ଥ୍ୟ ଓ ଅଭିବୃଦ୍ଧି ପରୀକ୍ଷା ଆବଶ୍ୟକ ।