ଆଜିକାଲି ସେବତୀ ଫୁଲର ଆଦର ଅନେକ ବଢ଼ିଗଲାଣି । ଶୀତଦିନେ ବଗିଚ।।ରେ ସୌନ୍ଦର୍ଯ୍ୟ ବୃଦ୍ଧି ପାଇଁ ଏହାକୁ ଚାଷ କରାଯାଉଛି । ସେବତୀ ପତ୍ରରୁ ମଧ୍ୟ କେତେକ କୀଟନାଶକ ଔଷଧ ପ୍ରସ୍ତୁତ କରାଯାଇଥାଏ । ଏହି ଗଛର ଜନ୍ମ ମରକ୍କୋରେ ହୋଇଥିବା କଥା ଜଣାଯାଏ ।
ଶୀତଦିନେ ସେବତୀ ଗଛ ଲଗାଯାଏ । ଥଣ୍ଡା ଜଳବାୟୁରେ ଉନ୍ନତ ମାନର ଫୁଲ ହୋଇଥାଏ । ଭଲ ଫୁଲ ପାଇବା ପାଇଁ ବାୟୁମଣ୍ଡଳର ଉତ୍ତାପ ୧୬ରୁ ୨୧ ଡିଗ୍ରୀ ସେଲସିୟସ୍ ମଧ୍ୟରେ ରହିବା ଆବଶ୍ୟକ । ନିଗିଡ଼ା, ଦୋରସା ମାଟିରେ ଏହି ଗଛ ଭଲ ବଢ଼ିଥାଏ । କୁଣ୍ଡ ମଧ୍ୟରେ ଅନେକ ଲୋକ ସେବତୀ ଲଗାଇଥାନ୍ତି । ମାଟିର ଅମ୍ଳ ପରିମାପକ ମୂଲ୍ୟ ୬.୫ରୁ ୭.୦ ମଧ୍ୟରେ ରହିବା ଭଲ ।
ସେବତୀର ଅନେକ ଉନ୍ନତ କିସରମ ରହିଛି । ସେସବୁକୁ ଫୁଲର ରଙ୍ଗ, ପାଖୁଡ଼ାର ଆକୃତି ତଥା ଗଛର ଆକାର ଅନୁସାରେ ବିଭକ୍ତିକରଣ କରାଯାଇଥାଏ । ହଳଦିଆ ରଙ୍ଗର ଫୁଲ ପାଇଁ ଚନ୍ଦ୍ରମା, କିକୁ ବିଓରୀ, ସୁପର ଜାଏଣ୍ଟ, ଇଭିନଂ ଷ୍ଟାର ଆଦି ଚାଷ କରାଯାଇପାୋର । ବିଉଟି, ସ୍ନୋବଲ, ଇନୋସେନ୍ସ, ପ୍ରିମିୟର ଆଦି କିସମ ଚାଷ କଲେ ଧଳା ରଙ୍ଗର ଫୁଲ ମିଳିବ । ସେହିପରି ଲାଲ ରଙ୍ଗର ଫୁଲ ପାଇଁ ବ୍ରାଭେ, ରଷ୍ଟିକ, ଆଲଫ୍ରେଡ ଉଇଲସନ୍ ଆଦି କିସମ ଚାଷ କରାଯାଇ ପାରିବ । ଅନ୍ୟାନ୍ୟ କିସମ ଭାବେ ଇନ୍କର୍ଭିଡ, ପମ୍ପନ, ସ୍ପାଇଡର, ସ୍ପ୍ରେ, ସ୍ପୁନ ଆଦି ଚାଷ କରାଯାଇପାରେ । ଏହାଛଡ଼ା ସୋନାର ବାଙ୍ଗଲା, ଅପ୍ସରା, ଇନ୍ଦିରା, ଏଲୋ ଗୋଲଡ୍, ଆର୍କାସ୍ୱର୍ଣ୍ଣ, ଡିଗ୍ନିଟି, ଚନ୍ଦ୍ରମା, ବାସନ୍ଦୀ ଆଦି କିସମ ମଧ୍ୟ ଲଗାଯାଇଥାଏ ।
ପୁଆ ବା କଲମୀ ସାହାଯ୍ୟରେ ସେବତୀର ବଂଶ ବିସ୍ତାର କରାଯାଇଥାଏ । କେତେକ କ୍ଷେତ୍ରରେ ମଞ୍ଜି ମଧ୍ୟ ବୁଣାଯାଏ । ଜୁନ୍-ଜୁଲାଇ ମାସରେ ସେବତୀ ଲଗାଯାଏ । ଫେବୃଆରୀ-ମାର୍ଚ୍ଚ ମାସରେ ମଧ୍ୟ ଲଗାଯାଇ ପାରିବ । ଲଗାଇବା ପୂର୍ବରୁ ଜମିକୁ ହଳକରି ମାଟି ଗୁଣ୍ଡ କରିଦେବାକୁ ହେବ । ଏକର ପ୍ରତି ୭୦-୮୦ କ୍ୱିଣ୍ଟାଲ ସଢ଼ା ଗେବର ଖତ ବା କମ୍ପୋଷ୍ଟ ପ୍ରୟୋଗ କରିବା ଉଚିତ । ଧାଡ଼ିକୁ ଧାଡ଼ି ୩୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଓ ଗଛକୁ ଗଛ ୩୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ଦୂରତାରେ ଗଛ ଲଗାଇବା ଉଚିତ । ଏହି ହିସାବରେ ଏକର ପ୍ରତି ପ୍ରାୟ ୪୪,୪୦୦ ଗଛ ରହିପାରିବ । ସଅଳ କିସମ ଚାଷ କରୁଥିଲେ ଧାଡ଼ିକୁ ଧାଡ଼ି ଓ ଗଛକୁ ଗଛ ଦୂରତା ୨୦-୨୫ହ ସେଣ୍ଟିମିଟର ହେବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ଗଛ ଲଗାଇବା ବେଳେ ଏକର ପ୍ରତି ୨୪ କିଲୋଗ୍ରାମ ଯବକ୍ଷାର, ୨୪ କିଲୋଗ୍ରାମ ଫସଫରସ ଓ ୧୬ କିଲୋଗ୍ରାମ ପଟାସୀ ପ୍ରୟୋଗ କରିବାକୁ ହେବ । ଏଥିପାଇଁ ଏକର ପ୍ରତି ୮୬ କିଲୋଗ୍ରାମ ଗ୍ରୋମର (୨୮-୨୮-୦) ଓ ୨୭ କିଲୋଗ୍ରାମ ମ୍ୟୁରେଟ୍ ଅଫ୍ ପଟାସ୍ ଆବଶ୍ୟକ ହେବ । ଏହା ବଦଳରେ ୫୨ କିଲୋଗ୍ରାମ ୟୁରିଆ, ୧୫୦ କିଲୋଗ୍ରାମ ସିଙ୍ଗଲ ସୁପର ଫସଫେଟ୍ ଓ ୨୭ କିଲୋଗ୍ରାମ ମ୍ୟୁରେଟ୍ ଅଫ୍ ପଟାସ ପ୍ରୟୋଗ କରାଯାଇପାରେ । ଏହା ବଦଳରେ ୫୨ କିଲୋଗ୍ରାମ ଡିଏପି, ୨୭ କିଲୋଗ୍ରାମ ମ୍ୟୁରେଟ୍ ଅଫ୍ ପଟାସ ଓ ୩୨ କିଲୋଗ୍ରାମ ୟୁରିଆ ଦରକାର ପଡ଼ିବ ।
ଘାସ ବାଛି କିଆରିକୁ ସଫା ରଖିବା ଆବଶ୍ୟକ । ମାଟିର ଆବଶ୍ୟକତା ଚାହିଁ ପାଣି ମଡ଼ାଇବା ଦରକାହର । ଗଛର ଅଗ ଛିଣ୍ଡାଇ ଦେଲେ ଅଧିକ ସଂଖ୍ୟକ ଫୁଲ ହୋଇଥାଏ । ଗୋଟିକିଏ ବଡ଼ ଫୁଲ ପାଇବା ପାଇଁ ପାଶ୍ୱର୍ରୁ ବାହାରୁଥିବା ଡାଳ ଓ ଫୁଲକୁ ଛିଣ୍ଡାଇ ଦେବା ଉଚିତ ।
ଏହି ଗଛରେ ପତ୍ରପୋଡ଼ା ରୋଗ ହୋଇଥାଏ । ଏହି ରୋଗ ହେଲେଶ ପତ୍ର ଉପରେ ବାଦାମୀ ଦାଗ ଦେଖାଯାଏ । ପତ୍ର ହଳଦିଆ ପଡ଼ି ଝଡ଼ିପଡ଼େ । କାଣ୍ଡସଢ଼ା ରୋଗ ହେଲେ କାଣ୍ଡରେ ବାଦାମୀ ରଙ୍ଗର ଦାଗ ଦେଖାଯାଏ । ପତ୍ର ହଳଦିଆ ପଡ଼େ ଓ ଗଛ ଝାଉଁଳିପଡ଼େ । ପ୍ରତି ଲିଟର ପାଣି ସହିତ ୧ ମିଲିଲିଟର ହିସାବରେ ରେଜଲଟ୍ ବା ଟିଲଟ୍ ମିଶାଇ ଗଛରେ ସ୍ପ୍ରେ କଲେ ଏହି ରୋଗ ଦାଉରୁ ମୁକ୍ତି ମିଳେ ।
ଏହି ଗଛରେ ଜଉପୋକ ଲାଗିବର ଦେଖାଯାଏ । ଏମାନେ ଗଛରୁ ରସ ଶୋଷି ଖାଇ ଦିଅନ୍ତି । ଫଳରେ ଗଛ ଦୁର୍ବଳ ହୋଇଯାଏ । ପତ୍ରମୋଡ଼ା ପୋକ ପତ୍ରର ସବୁଜ ଅଂଶ କୋରି ଖାଇଦିଅନ୍ତି । ଉକୁଣିଆ ପୋକ ଲାଗିଲେ ପତ୍ର ମୋଚା ହୁଏ । ଗଛ ଭଲ ବଢ଼େନାହିଁ । ଏସବୁ ପୋକକୁ ଦମନ କରିବା ପାଇଁ ପ୍ରତି ଲିଟର ପାଣି ସହିତ ୨ ମିଲିଲିଟର ପ୍ରୋଫେକ୍ସ ବା କୁରାକ୍ରନ କିମ୍ବା ୧.୨୫ ଗ୍ରାମ କେଲଡାନ ବା ପାଦାନ ବା ସାନଭେକ୍ସ ମିଶାଇ ସ୍ପ୍ରେ କରିବା ଆବଶ୍ୟକ ।
ଫୁଲ ଫୁଟିବା ପରେ ସେବତୀ ଅମଳ କରାଯାଏ । ଏକ ଏକର ଜମିରୁ ପ୍ରାୟ ୩୦-୪୦ କ୍ୱିଣ୍ଟାଲ ଫୁଲ ଅମଳ ହୋଇଥାଏ ।
କୁଣ୍ଡରେ ଲଗାଇବାକୁ ହେଲେ କୁଣ୍ଡର ବ୍ୟାସ ୨୫-୩୦ ସେଣ୍ଟିମିଟର ହେବା ଉଚିତ । ଦୋରସା ମାଟି, କମ୍ପୋଷ୍ଟ ଓ ପତ୍ରଗୁଣ୍ଡକୁ ୧:୨:୨ ଅନୁପାତରେ ମିଶାଇ କୁଣ୍ଡରେ ଭରିବା ଉଚିତ । ଏଥି ସହିତ ପିଡ଼ିଆ ମିଶଯାଇଥାଏ ।